Της Φωτεινής Μαστρογιάννη*
Στα πλαίσια ελέγχου της κοινής γνώμης χρησιμοποιούνται διάφοροι τρόποι και τεχνικές που προέρχονται από την επιστήμη της ψυχολογίας και του μάρκετινγκ.
Ο έλεγχος αυτός εμπεριέχει και την ψυχολογική κακοποίηση που συμβαίνει όταν ένα άτομο ή ομάδα ατόμων προσπαθεί να επηρεάσει τους άλλους μέσω του ελέγχου της πληροφορίας, του εξαναγκασμού των επιλογών, του κατακερματισμού της ταυτότητας του ατόμου αλλά και με τη συνεχή ψυχολογική υποβάθμιση του ατόμου για την επίτευξη της καλύτερης χειραγώγησής του.
Ιδιαίτερα το θέμα της υποβάθμισης του ανθρώπου και ενός ολόκληρου λαού αποτέλεσε και αντικείμενο της ψυχοπολιτικής η οποία ορίστηκε ως η τέχνη και επιστήμη επιβολής στη σκέψη των ανθρώπων και των μαζών αλλά και στην κατάκτηση των εχθρικών εθνών μέσω «πνευματικής θεραπείας».
Η υποβάθμιση των ατόμων και λαών έχει, σύμφωνα με την ψυχοπολιτική, συγκεκριμένα στάδια. Στο πρώιμο στάδιο ο λαός δέχεται συνεχή επίθεση και το άτομο πείθεται ότι δεν έχει και δεν πρέπει να έχει ατομικότητα. Όποιος επιδείξει ατομικά χαρακτηριστικά και επαναστατήσει π.χ. εναντίον της κατάστασης, θεωρείται παράφρων, γραφικός (στις μέρες μας αποκαλείται φασίστας ο έχων την οποιαδήποτε διαφορετική άποψη) και πρέπει και το πλήθος να τον θεωρήσει παράφρονα (ή φασίστα με τη σύγχρονη ορολογία). Οποιοσδήποτε διατηρεί τα ατομικά του χαρακτηριστικά και προσπαθεί να «ξυπνήσει» τα πλήθη πρέπει να «απομακρυνθεί».
Η υποβάθμιση γίνεται εύκολα σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση που θα επικρατήσει σε μία χώρα, η οποία εντέχνως θα διαχωρίσει τους πολίτες (στην Ελλάδα πραγματοποιείται μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού, όλοι εναντίον όλων). Οι πολίτες θα αμφισβητήσουν τη διακυβέρνηση της χώρας τους από τις κυβερνήσεις και θα παρακαλάνε για υποδούλωση. Το είδαμε άλλωστε αυτό και στη χώρα μας με την επωδό ορισμένων ότι οι «ξένοι θα μας σώσουν, θα μας κάνουν κράτος κτλ» ως αντίδραση στην αποτυχία των ελληνικών κυβερνήσεων στα θέματα της οικονομίας.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα μαζικής υποβάθμισης στοχεύει πάντα στους νέους που θα εκπαιδεύονται να πιστεύουν στη ζωώδη φύση του ανθρώπου. Το παρατηρούμε και στην ελληνική νεολαία με την εμμονή στο σεξ, στη χαλαρή ζωή, στην κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών κοκ (οι εξαιρέσεις φυσικά επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Η ζωώδης φύση πρέπει να θεωρείται ότι είναι η μόδα ενώ οι πνευματικές αξίες και ο σεβασμός στην ατομικότητα θα θεωρούνται ξεπερασμένες. Οι νέοι θα πρέπει να πειστούν ότι είναι απαραίτητο να προσαρμόζονται στο περιβάλλον όπως το διαμορφώνει το καθεστώς βλ. π.χ. αλλοίωση της ιστορικής μνήμης, αναγκαστική συνύπαρξη με αλλοδαπούς μαθητές στην ίδια τάξη παρόλο που το γλωσσικό επίπεδο είναι διαφορετικό προκειμένου να γίνει η απαραίτητη «προσαρμογή» των Ελλήνων μαθητών στο καινούριο ομοιογενοποιημένο παγκοσμιοποιημένο πολυπολιτισμικό περιβάλλον που είναι το επιθυμητό από το καθεστώς. Ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον που όμως δεν σέβεται ούτε την πολιτισμική ιδιαιτερότητα των Ελλήνων ούτε και των αλλοδαπών μαθητών.
Η θρησκεία και ειδικότερα ο Χριστιανισμός, πρέπει να τεθεί στο περιθώριο, προπαγανδίζοντας την ανυπαρξία της ψυχής γιατί η πίστη στο Θεό μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε υπερβατικές και ηρωϊκές πράξεις άρα μη ελέγξιμες. Ο χριστιανισμός,αναφέρθηκε, γιατί είναι η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα, πρεσβεύει την αγάπη για το συνάνθρωπο και αντίκειται στη ζωώδη φύση του ανθρώπου επιδιώκοντας την πνευματική εξύψωσή του κάτι όμως που ένα καθεστώς χειραγώγησης δεν επιθυμεί. Άρα η θρησκεία και όσοι πιστεύουν σε αυτή θα θεωρούνται νευρωτικοί, διεφθαρμένοι, παλιομοδίτες κτλ.
Η αλλαγή των θεσμών (βλ. κακοποίηση του Συντάγματος, ανυπαρξία της δικαιοσύνης, πτώση της παιδείας κτλ.) ενός έθνους και η γενικότερη υποβάθμιση του λαού σε συνδυασμό με τις κακές οικονομικές συνθήκες που προκαλούν στέρηση υλικών πόρων και κατάθλιψη δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον ελέγχου. Σε αυτή την περίπτωση, για τη διατήρηση αυτού του ελέγχου πρέπει ο λαός να υποβάλλεται σε μία σειρά από σοκ όπως είναι π.χ. η απειλή ενός πολέμου (πόσες φορές ακούσαμε για πόλεμο και μάλιστα για εμφύλιο πόλεμο κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών).
Η διάρκεια αυτή του πλήρους αποπροσανατολισμού του λαού, σύμφωνα με την ψυχοπολιτική, διαρκεί συνήθως 20-30 χρόνια.
Η μόνη αντίσταση σε τέτοιου είδους τεχνικές είναι η πνευματική εξύψωση μέσω της συζήτησης με άλλα άτομα, της ανάγνωσης βιβλίων, στη μη παρακολούθηση μέσων χειραγώγησης και της αποδοχής και σεβασμού του άλλου διαφορετικά θα είναι ο δρόμος χωρίς επιστροφή για την ελευθερία του ανθρώπου.
Ο έλεγχος αυτός εμπεριέχει και την ψυχολογική κακοποίηση που συμβαίνει όταν ένα άτομο ή ομάδα ατόμων προσπαθεί να επηρεάσει τους άλλους μέσω του ελέγχου της πληροφορίας, του εξαναγκασμού των επιλογών, του κατακερματισμού της ταυτότητας του ατόμου αλλά και με τη συνεχή ψυχολογική υποβάθμιση του ατόμου για την επίτευξη της καλύτερης χειραγώγησής του.
Ιδιαίτερα το θέμα της υποβάθμισης του ανθρώπου και ενός ολόκληρου λαού αποτέλεσε και αντικείμενο της ψυχοπολιτικής η οποία ορίστηκε ως η τέχνη και επιστήμη επιβολής στη σκέψη των ανθρώπων και των μαζών αλλά και στην κατάκτηση των εχθρικών εθνών μέσω «πνευματικής θεραπείας».
Η υποβάθμιση των ατόμων και λαών έχει, σύμφωνα με την ψυχοπολιτική, συγκεκριμένα στάδια. Στο πρώιμο στάδιο ο λαός δέχεται συνεχή επίθεση και το άτομο πείθεται ότι δεν έχει και δεν πρέπει να έχει ατομικότητα. Όποιος επιδείξει ατομικά χαρακτηριστικά και επαναστατήσει π.χ. εναντίον της κατάστασης, θεωρείται παράφρων, γραφικός (στις μέρες μας αποκαλείται φασίστας ο έχων την οποιαδήποτε διαφορετική άποψη) και πρέπει και το πλήθος να τον θεωρήσει παράφρονα (ή φασίστα με τη σύγχρονη ορολογία). Οποιοσδήποτε διατηρεί τα ατομικά του χαρακτηριστικά και προσπαθεί να «ξυπνήσει» τα πλήθη πρέπει να «απομακρυνθεί».
Η υποβάθμιση γίνεται εύκολα σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση που θα επικρατήσει σε μία χώρα, η οποία εντέχνως θα διαχωρίσει τους πολίτες (στην Ελλάδα πραγματοποιείται μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού, όλοι εναντίον όλων). Οι πολίτες θα αμφισβητήσουν τη διακυβέρνηση της χώρας τους από τις κυβερνήσεις και θα παρακαλάνε για υποδούλωση. Το είδαμε άλλωστε αυτό και στη χώρα μας με την επωδό ορισμένων ότι οι «ξένοι θα μας σώσουν, θα μας κάνουν κράτος κτλ» ως αντίδραση στην αποτυχία των ελληνικών κυβερνήσεων στα θέματα της οικονομίας.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα μαζικής υποβάθμισης στοχεύει πάντα στους νέους που θα εκπαιδεύονται να πιστεύουν στη ζωώδη φύση του ανθρώπου. Το παρατηρούμε και στην ελληνική νεολαία με την εμμονή στο σεξ, στη χαλαρή ζωή, στην κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών κοκ (οι εξαιρέσεις φυσικά επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Η ζωώδης φύση πρέπει να θεωρείται ότι είναι η μόδα ενώ οι πνευματικές αξίες και ο σεβασμός στην ατομικότητα θα θεωρούνται ξεπερασμένες. Οι νέοι θα πρέπει να πειστούν ότι είναι απαραίτητο να προσαρμόζονται στο περιβάλλον όπως το διαμορφώνει το καθεστώς βλ. π.χ. αλλοίωση της ιστορικής μνήμης, αναγκαστική συνύπαρξη με αλλοδαπούς μαθητές στην ίδια τάξη παρόλο που το γλωσσικό επίπεδο είναι διαφορετικό προκειμένου να γίνει η απαραίτητη «προσαρμογή» των Ελλήνων μαθητών στο καινούριο ομοιογενοποιημένο παγκοσμιοποιημένο πολυπολιτισμικό περιβάλλον που είναι το επιθυμητό από το καθεστώς. Ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον που όμως δεν σέβεται ούτε την πολιτισμική ιδιαιτερότητα των Ελλήνων ούτε και των αλλοδαπών μαθητών.
Η θρησκεία και ειδικότερα ο Χριστιανισμός, πρέπει να τεθεί στο περιθώριο, προπαγανδίζοντας την ανυπαρξία της ψυχής γιατί η πίστη στο Θεό μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε υπερβατικές και ηρωϊκές πράξεις άρα μη ελέγξιμες. Ο χριστιανισμός,αναφέρθηκε, γιατί είναι η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα, πρεσβεύει την αγάπη για το συνάνθρωπο και αντίκειται στη ζωώδη φύση του ανθρώπου επιδιώκοντας την πνευματική εξύψωσή του κάτι όμως που ένα καθεστώς χειραγώγησης δεν επιθυμεί. Άρα η θρησκεία και όσοι πιστεύουν σε αυτή θα θεωρούνται νευρωτικοί, διεφθαρμένοι, παλιομοδίτες κτλ.
Η αλλαγή των θεσμών (βλ. κακοποίηση του Συντάγματος, ανυπαρξία της δικαιοσύνης, πτώση της παιδείας κτλ.) ενός έθνους και η γενικότερη υποβάθμιση του λαού σε συνδυασμό με τις κακές οικονομικές συνθήκες που προκαλούν στέρηση υλικών πόρων και κατάθλιψη δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον ελέγχου. Σε αυτή την περίπτωση, για τη διατήρηση αυτού του ελέγχου πρέπει ο λαός να υποβάλλεται σε μία σειρά από σοκ όπως είναι π.χ. η απειλή ενός πολέμου (πόσες φορές ακούσαμε για πόλεμο και μάλιστα για εμφύλιο πόλεμο κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών).
Η διάρκεια αυτή του πλήρους αποπροσανατολισμού του λαού, σύμφωνα με την ψυχοπολιτική, διαρκεί συνήθως 20-30 χρόνια.
Η μόνη αντίσταση σε τέτοιου είδους τεχνικές είναι η πνευματική εξύψωση μέσω της συζήτησης με άλλα άτομα, της ανάγνωσης βιβλίων, στη μη παρακολούθηση μέσων χειραγώγησης και της αποδοχής και σεβασμού του άλλου διαφορετικά θα είναι ο δρόμος χωρίς επιστροφή για την ελευθερία του ανθρώπου.
http://mastroyanni.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html
*Φωτεινή Μαστρογιάννη
*Φωτεινή ΜαστρογιάννηΠηγή:ithesis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.