ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΕΣ!

Τώρα μόνο πένθος, στήριξη στις οικογένειες και συνειδητοποίηση “της δυστυχίας του να είσαι Έλληνας”. Τα υπόλοιπα συνιστούν μικροπολιτικές...

Γιάννης Πανούσης, Αρθρογράφος

Τέως Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Καθηγητής Εγκληματολογίας Παν/μιου Αθηνών

LOUIZA VRADI VIA REUTERS

Οι απερίσκεπτοι πληθαίνουν

σαν άμμος της θάλασσας

Δ. Πιστικός, Η πάλη των τάξεων

“Εξεπανέκαθεν”, από ιδρύσεως του ελληνικού Κράτους, έτσι λειτουργούσαν τα πράγματα.

- έπεφτε το ταβάνι ενός σχολείου στα κεφάλια των μαθητών ...και μετά έφτιαχναν ασφαλή σχολικά κτήρια.

- συνέβαιναν πολλά θανατηφόρα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα ...και μετά βελτιώνοταν το εθνικό οδικό δίκτυο

-συγκρούονταν τραίνα με καμμένα κορμιά [και ψυχές]...και μετά ενεργοποιούσαν τα συστήματα πρόληψης.

- πέθαιναν στα ράντζα οι ασθενείς...και μετά δημιουργούσαν νέες πτέρυγες στα νοσοκομεία.

“Έξεπανέκαθεν” όμως έτσι λειτουργούσε και η ελληνική κοινωνία.

- κάποιος πρόγονός μας πίεσε να χαραχθούν οι γραμμές στα συγκεκριμένα σημεία.

- κάποιος γνωστός μας αγόρασε τις ράγες, τις μηχανές, τα βαγόνια από συγκεκριμένες εταιρείες

- κάποιος ομοϊδεάτης μας διόρισε μη-ικανούς ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης.

- κάποιος τεχνοκράτης παρεμπόδισε την εγκατάσταση οργάνων ελέγχου της κυκλοφορίας.

- κάποιος τοπικός παράγοντας παρενέβη για να χτιστούν οι σταθμοί εκεί που βρίσκονται.

Κι έρχονται και οι άλλοι...

- για όλα φταίει ο καπιταλισμός, επί σοσιαλισμού και κομμουνισμού απαγορεύονταν τα δυστυχήματα [sic]

- το δημόσιο “δεν σκοτώνει”, μόνον το ιδιωτικό [λες και επί δημοσίου ΟΣΕ δεν είχαμε δυστυχήματα].

- να παραιτηθούν άπαντες οι αρμόδιοι [διαχρονικά; γιατί πολλοί διατελέσαντες υπουργοί είναι ξανά υποψήφιοι και θα τους εκλέξουμε και πάλι]

Μερικοί μάλιστα κουκουλοφόροι προβαίνουν σε βανδαλισμούς στο κέντρο της Αθήνας για να εκδικηθούν [;] τους υπεύθυνους των νεκρών στα Τέμπη.

Ο απόλυτος παραλογισμός ή η απόλυτη υποκρισία;

Ουδείς θέλει να δει και να πει την αλήθεια.

Ποινικά Υπεύθυνος/Αυτουργός είναι ο συγκεκριμένος σταθμάρχης και όλοι οι άλλοι είμαστε [δια πράξεων ή παραλείψεων]. Συνυπεύθυνοι, τόσο για τους λόγους που [δεν ]λειτουργεί το Κράτος, όσο και τους τρόπους, με τους οποίους συναινεί ή συμψηφίζει, η κοινωνία.

Τώρα μόνο πένθος, στήριξη στις οικογένειες και συνειδητοποίηση “της δυστυχίας του να είσαι Έλληνας”.

Τα υπόλοιπα συνιστούν μικροπολιτικές...

Πηγή: https://www.huffingtonpost.gr