Ο θεατρικός όμιλος του Γυμνασίου Περαχώρας και εγώ προσωπικά, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι προτιθέμεθα να ανεβάσουμε θεατρική παράσταση με θέμα τη ζωή και το βίο της Δόμνας Βισβίζη, για την Επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Ο μικρός αριθμός των μαθητών/-τριών του σχολείου μας, πρακτικά, δεν καλύπτει τις ανάγκες του έργου σε πρόσωπα (5 ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ και 12 ΑΝΔΡΙΚΑ). Ως εκ τούτου, αποφασίσαμε να απευθυνθούμε στους συλλόγους της κοινότητας και ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει διάθεση για συμμετοχή. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη κυρίως για έξι (06) τουλάχιστον ανδρικά πρόσωπα!
Οι πρόβες θα γίνονται σε ώρες εκτός λειτουργίας του σχολείου (κυρίως Κυριακές απόγευμα) και θα προγραμματιστούν δύο (02) παραστάσεις (για τις 23 και 25/3/2025), στο Πνευματικό Κέντρο Περαχώρας.
Υπεύθυνη για το κείμενο του θεατρικού έργου, τη σκηνοθεσία, τη μουσική, τις φορεσιές κ.λπ. είναι η Διευθύντρια του σχολείου.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2744079542 και 6944644447
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: avloniti65@gmail.com και mail@gym-perach.kor.sch.gr
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συνεργασία σας.
Με εκτίμηση
Η Διευθύντρια
Ελένη Αυλωνίτη
Λίγα λόγια για το περιεχόμενο του θεατρικού έργου:
Η Δόμνα Βισβίζη, (1783 - 1850) ήταν καπετάνισσα και αγωνίστρια της επανάστασης του 1821 από την Αίνο της Ανατολικής Θράκης. Ο πατέρας της ήταν πλούσιος γαιοκτήμονας.
Στα 1808 παντρεύτηκε τον καπετάνιο Αντώνιο Βισβίζη (ή Χατζη-Αντώνη Βισβίζη) και απέκτησαν πέντε παιδιά. Ο καπετάν Χατζη-Αντώνης ήταν ναυτικός, από τους πλουσιότερους της Αίνου. Δάνειζε χρήματα στο Λιβόρνο, στη Σμύρνη, στην Άνδρο. Είχε δικό του πλοίο, το μπρίκι "Καλομοίρα", το οποίο μάλιστα διέθετε και ειδική αίθουσα συνεδριάσεων. Ο Χατζη-Βισβίζης είχε κατηχηθεί από τους πρώτους στη Φιλική Εταιρεία, όπως και άλλοι Θρακιώτες. Ο καπετάν Βισβίζης εξόπλισε την «Καλομοίρα» του με 16 κανόνια, την επάνδρωσε με 140 ναύτες και ανέλαβε επαναστατική δράση.
Με το πλοίο του υποστήριξε τους επαναστάτες του Ολύμπου. Συμμετείχε στη ναυμαχία του Άθω, της Λέσβου, της Σάμου, και υποστήριξε τις επιχειρήσεις των Δημητρίου Υψηλάντη, Οδυσσέα Ανδρούτσου και Νικηταρά στην Αγία Μαρίνα Λαμία. Η Δόμνα ήταν πάντα στο πλοίο μαζί με τα ανήλικα παιδιά τους και συμμετείχε σε όλες τις ενέργειές του.
Στην ναυμαχία του Ευρίπου, τον Ιούλιο του 1822, ο άντρας της Αντώνιος σκοτώθηκε και η Δόμνα ανέλαβε η ίδια την «Καλομοίρα». Για τον εξοπλισμό και τη συντήρηση του πλοίου, καθώς και για τα σιτηρέσια των ναυτών διέθεσε όλα της τα χρήματα. Όταν πια τα αποθέματα τελείωσαν, αλλά και οι ζημιές που είχε υποστεί το πλοίο από τις συνεχείς επιχειρήσεις ήταν τέτοιες, που δεν μπορούσε να το συντηρήσει πλέον, το προσέφερε στην τοπική διοίκηση της Ύδρας.
Όταν παρέδωσε το πλοίο της εγκαταστάθηκε αρχικά στο Ναύπλιο κι έπειτα στην Ερμούπολη, όπου συνέχισε τον αγώνα. Εκεί, αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες, καθώς πολλοί προσπάθησαν να την εκμεταλλευτούν, υποσχόμενοι βοήθεια που τελικά δεν της δόθηκε. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έζησε στον Πειραιά, όπου και πέθανε ξεχασμένη από όλους. Ενέπνεε θαυμασμό σε όλους τους αγωνιστές, με αποτέλεσμα να αναδειχθεί σε μία από τις σημαντικότερες μορφές του αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.