
Στις 13 Μαΐου του 1989, δύο μέρες πριν την πολυαναμενόμενη επίσκεψη του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Mikhail Gorbachev στην Κίνα, οι φοιτητές που διαδήλωναν στην πλατεία Tiananmen της κινεζικής πρωτεύουσας από τις 18 Απριλίου, αποφάσισαν την έναρξη απεργίας πείνας, με αίτημα την απόσυρση των κυβερνητικών κατηγοριών κατά της αρχισυνταξίας της εφημερίδας Καθημερινή του Λαού και την έναρξη συνομιλιών με τους εκπροσώπους των φοιτητών.
Τους εκατοντάδες φοιτητές ακολούθησαν σε απεργία πείνας χιλιάδες άλλοι διαμαρτυρόμενοι φοιτητές και μέρος του πληθυσμού του Πεκίνου για μία εβδομάδα. Η απόφαση για έναρξη απεργίας πείνας ήταν καθοριστική στον αγώνα που ξεκίνησαν σχεδόν ένα μήνα νωρίτερα, απαιτώντας δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στην Κίνα. Με την απεργία πείνας, το κίνημα προσέλκυσε τη συμπάθεια εκατοντάδων χιλιάδων άλλων ατόμων σε ολόκληρη τη χώρα αλλά και θορύβησε την ηγεσία του κινεζικού Κομουνιστικού Κόμματος.
Παρά την λαϊκή υποστήριξη και τη μεγάλη συμμετοχή, το κίνημα στην πλατεία Tiananmen καταπνίγηκε στο αίμα, στις 4 Ιουνίου, όταν ο στρατός άνοιξε πυρ κατά των χιλιάδων διαδηλωτών, σκοτώνοντας 2.400 άτομα, σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό της Κίνας, ή 241 σύμφωνα με τις Αρχές.
Τη δεκαετία του ’80, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τα κομουνιστικά κράτη. Το φάντασμα της Περεστρόικα, του «εκσυγχρονισμού» των κομουνιστικών κρατών στα δυτικά πρότυπα. Βασικός εκφραστής αυτής της πολιτικής σκέψης ήταν ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης από το 1985, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Αυτός ο δυτικού τύπου «εκσυγχρονισμός» εξελίσσεται με βάση τη «θεωρία του ντόμινο». Ο κομουνιστικός κόσμος τίθεται αναπόφευκτα σε σύγκριση με τον καπιταλισμό της αφθονίας υλικών αγαθών και των, εν μέρει, πολιτικών ελευθεριών. Οι κοινωνικές αναταράξεις στα κομουνιστικά κράτη ταυτίζονται συχνά με την αντεπανάσταση. Η κομουνιστική Κίνα δεν θα μπορούσε να απέχει από αυτή την πραγματικότητα της δεκαετίας του ’80. Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις φαντάζουν επιτακτικές και ο Ζάο Ζιγιάνγκ πρωθυπουργός και Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ είναι το πρόσωπο που ταυτίζεται με τον εκσυγχρονισμό. Στο πλευρό του τάσσεται όλο το κομουνιστικό κόμμα με την προϋπόθεση να μην υπάρξει αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος.
Η προσπάθεια εγκαθίδρυσης μιας καπιταλιστικής οικονομικής δομής έχει δημιουργήσει μεγάλες οικονομικές αντιθέσεις και ανέχεια στο κινεζικό λαό. Αυτό όμως δεν αποτελεί το βασικό πρόβλημα. Ο λαός και κυρίως ο ασυμβίβαστος φοιτητικός κόσμος ασφυκτιούσε από την έλλειψη δημοκρατικών θεσμών και την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά κατέβηκαν να διεκδικήσουν οι φοιτητές και ήταν αποφασισμένοι να τα αποκτήσουν.
Όλα ξεκίνησαν στις 15 Απριλίου του 1989 στη μεγαλύτερη πλατεία του κόσμου. Στο σύμβολο του Μαοϊκού καθεστώτος. Στη «πύλη της ουράνιας Γαλήνης»
Πηγή: http://ellada-history.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.