Τρίτη 15 Μαΐου 2018

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ!

Αποτέλεσμα εικόνας για Διεθνής Ημέρα Οικογένειας 2018
Η Διεθνής Ημέρα της Οικογένειας καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (A/RES/47/237) και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου. Ο ετήσιος αυτός εορτασμός αντανακλά τη σπουδαιότητα που αποδίδει η διεθνής κοινότητα στην οικογένεια ως βασικό κύτταρο της κοινωνίας. 

Τι αναφέρει ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών για την Διεθνή Ημέρα της Οικογένειας 
Παρόλο που οι οικογένειες σε όλο τον κόσμο έχουν αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες σε σχέση με τη δομή τους και σαν αποτέλεσμα των διεθνών τάσεων και δημογραφικών αλλαγών, τα Ηνωμένα Έθνη ακόμα αναγνωρίζουν την οικογένεια σαν τη βασική μονάδα της κοινωνίας. 
Η Διεθνής Ημέρα των Οικογενειών προσφέρει μία ευκαιρία να προάγουμε αφύπνιση για θέματα σχετικά με τις οικογένειες και να αυξήσουμε τη γνώση των κοινωνικών, οικονομικών και δημογραφικών διαδικασιών που τις επηρεάζουν έχοντας εμπνεύσει μία σειρά από γεγονότα αφύπνισης συμπεριλαμβανομένης της εθνικές ημέρες οικογένειας.
Σε πολλές χώρες αυτή η μέρα είναι μία ευκαιρία να φωτίσουμε διαφορετικές περιοχές ενδιαφέροντος και σημασίας στις οικογένειες. Η Διεθνής Ημέρα Οικογενειών γιορτάζεται στις 15 του Μάη κάθε χρόνο. 
Δραστηριότητες που περιλαμβάνουν εργαστήρια και συνέδρια, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα, άρθρα σε εφημερίδες και πολιτιστικά προγράμματα τα οποία συμπεριλαμβάνουν διάφορα θέματα επισημαίνουν παρόμοια θέματα. Το θέμα της Ημέρας για το 2018 είναι “Οικογένειες και κοινωνίες χωρίς αποκλεισμούς”. 
Η εστίαση για αυτό το χρόνο θα εξερευνήσει τον ρόλο των οικογενειών και και των οικογενειακών τακτικών σε αυξανόμενο βιώσιμο αναπτυξιακό στόχο (ο 16ος στόχος μεταξύ των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών για να αλλάξουμε τον κόσμο μας και αφορά στην Προώθηση δίκαιων, ειρηνικών και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνιών) σε όρους που προάγουν ειρηνικές και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίες για βιώσιμη ανάπτυξη.

Πηγή: RadioEvros.gr

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Ἰωάννας Σκαρλάτου*

Θυμᾶμαι μία μαμὰ να μὲ πλησιάζει μετὰ ἀπὸ μιά παιδική ἐκδήλωση καὶ νά μοῦ μιλᾶ…
« Εἶμαι μαμά… ἔχω δύο δίδυμα παιδάκια ἑφτὰ χρόνων. Τὰ περιμέναμε πῶς καί πῶς μὲ τὸν σύζυγο! Ἀπὸ τὴν στιγμή πού γεννήθηκαν ἀρχίσαμε νά τοὺς ἰκανοποιοῦμε κάθε ἀνάγκη… ξέρετε τὴν καλύτερη κούνια… τὰ καλύτερα ῥουχαλάκια… στήν συνέχεια τὰ ὀμορφότερα παιχνίδια! Νά φανταστεῖτε… εἶναι στήν Δευτέρα Δημοτικοῦ καὶ μέχρι σήμερα ὅτι παιχνίδι δοῦνε στήν τηλεόραση τοὺς τὸ ἀγοράζουμε… δέν θέλουμε νά τοὺς λείπει τίποτα.. Μὲ στενοχωρεῖ μόνο πού ἔχουν μερικὲς ἰδιοτροπίες… ἐμφάνισαν καὶ κάποιες μαθησιακὲς δυσκολίες… σκέφτομαι μήπως φταῖει ποῦ λείπω πολλὲς ὦρες μὲ τὸν μπαμπὰ τους ἀπὸ τὸ σπίτι… μποροῦν ὅμως νά μὴν δουλεύουν οἱ γονεῖς στή σημερινὴ ἐποχή;.. Ὅταν ἐπιστρέφω κάθομαι μαζὶ τους ἀλλὰ αἰσθάνομαι βαθιὰ στήν ψυχή μου ὅτι κάτι λείπει… μήπως δέν ξέρω νά ἐπικοινωνῶ μὲ τὰ παιδιά μου; Μήπως δέν ξέρω νά παίζω μὲ τὰ παιδιά μου; Μήπως νά πήγαινα σὲ κάποιο ψυχολόγο;… Συγγνώμη, ἀλλὰ μπορεῖτε νά βρεῖτε τί εἶναι αὐτὸ ποῦ λείπει;»
Κάτι λείπει… τὶ εἶναι αὐτὸ ποῦ λείπει;
Οἱ ἐποχὲς ἀλλάζουν… τὰ παιδιὰ μας μεγαλώνουν σὲ μιά κοινωνίᾳ ἀνθρωποκεντρικὴ … σὲ μιά κοινωνίᾳ πού προσπαθεῖ μὲ διάφορες καμπάνιες , ἀφιερωμένες ἡμέρες, παιδικὲς ταινίες καὶ ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα νά τοποθετήσει τὸ μυαλὸ τοῦ παιδίου στό κέντρο τῆς ὕπαρξῃς του. Νά μετατοπίσει τίς δικὲς της τύψεις στήν καθημερινότητα τῶν γονιῶν. Προσπαθεῖ νά πείσει τὸν κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς ὅτι ἕνα παιδὶ γιά νά γίνει εὐτυχισμένο πρέπει νά κυριαρχήσει στό μυαλὸ του… τὸ μυαλὸ εἶναι πάνω ἀπὸ τὰ συναισθήματα… ἀρκεῖ νά πιστέψεις στόν ἑαυτὸ σου καὶ ὅλα τὰ συναισθήματά σου θὰ μποῦνε σὲ μία σειρά. Πρέπει τὸ παιδὶ μας νά εἶναι τὸ πιὸ ὄμορφο καὶ πιὸ ἔξυπνο ἀπὸ ὅλους τοὺς συμμαθητὲς του … νά φοράει τὰ συγκεκριμένα ῥούχα γιά νά εἶναι χαριτωμένο… νά παίζει μὲ ἔξυπνα παιχνίδιά πού προβάλλουν τὰ Μέσα Ἐνημέρωσης καὶ να εἶναι σὲ θέση ἀπὸ πολὺ μικρὴ ἡλικία νά ῥυθμίζει τὴν συμπεριφορὰ τῶν γύρῳ του. Θυμᾶμαι τὰ λόγια μιᾶς διάσημης συγγραφέως παιδικῶν βιβλίων « Πόσο ἀνούσιο εἶναι νά ἀναφέρουμε τὸν Θεὸ σὲ παιδικὲς ἱστορίες… τὰ παιδιὰ καὶ οἱ ἔφηβοι δέν πρέπει νά στηρίζονται σὲ καμία ἀνώτερη δύναμη… εἶναι ἀπὸ μόνα τους δυνατά, ἀρκεῖ νά πιστέψουν στό μυαλὸ τους! Δέν χρειάζονται τίποτα ἄλλο γιά νά εἶναι εὐτυχισμένα»
Πάλι ὅμως κάτι λείπει… τὰ παιδιὰ εὐτυχισμένα δέν εἶναι… τὶ λείπει;
Ἡ οἰκογένεια παλεύει καθημερινά… στά περισσότερα Ἑλληνικὰ σπίτια δουλεύουν καὶ οἱ δυό γονεῖς γιά νά μὴν λείψει τίποτα στό παιδὶ τους . Ἀγωνίζονται νά πάει σὲ κάποιο καλὸ σχολεῖο… νά μάθει ξένες γλῶσσες… νά ἀσχοληθεῖ μὲ ἐξωσχολικὲς δραστηριότητες … νά παρακολουθήσει ἐκπαιδευτικὲς ἐκδρομὲς … νά τοῦ ἰκανοποιήσουν κάθε ὑλικὴ ἐπιθυμία… μποροῦν δέν μποροῦν… ἀρκεῖ νά τὸ δοῦνε χαρούμενο. Πολλὲς φορές, δέν προχωροῦν στό νά ἀποκτήσουν ἕνα δεύτερο ἢ καὶ ἔνα τρίτο παιδὶ γιά νά μὴν στερήσουν ἀπὸ τὸ πρῶτο παιδὶ τὴν ἀποκλειστικὴ φροντίδα…
Καὶ πάλι ὅμως κάτι λείπει… Θὰ ἔπρεπε τὰ παιδιὰ νά εἶναι τρισευτυχισμένα…
Θὰ μποροῦσε να εἶναι ἡ Ἀγάπη ἡ ἀπαντήση στά ἐρωτήματα μας;… Ἀλλὰ ποία Ἀγάπη;
Ἡ ἔννοια τῆς Ἀγάπης ὑπάρχει στίς περισσότερες οἰκογένειες ὡς ἕνα συναίσθημά πού διαχέεται στήν ἴδια της τὴν ἀτμόσφαιρα … Πολὺ συχνά, λέμε στόν σύζυγο μας… ὅτι τὸν ἀγαπᾶμε… ἀγκαλιάζουμε τὰ παιδιὰ μας καὶ λέμε ὅτι τὰ ἀγαπᾶμε… δέν ὑπάρχει ὅμως αὐτὴ ἡ σχέση τῆς «ἐμπειρίας». Νά βιώνουμε τὴν καθημερινότητα… τὶς χαρὲς καί τίς λύπες πού φέρνει ἡ ζωὴ μέσα ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς Ἀγάπης.
Ὡραία… ἀλλὰ ἡ καλλιέργειά της πῶς ἔρχεται;
Ἀρχικά, ἀπὸ τὸ «πέρασμα». Τὸ πέρασμα τῆς προφορᾶς τῆς λέξεως «Ἀγάπη» πρέπει νά περνάει πρῶτα ἀπὸ τὴν καρδία καὶ ὕστερα ἀπὸ τὸ μυαλό. Οἱ σύζυγοί πού ἀποτελοῦν τὸν πυρῆνα κάθε οἰκογένειας, πρέπει νά δείχνουν ἔμπρακτα τὴν Ἀγάπη τους ὁ ἔνας στόν ἄλλο… νά τὸν ξεκουράζουν… νά τὸν ἀναπαύουν. Τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν πολὺ μικρὴ ἡλικία ἔχουν τὸ χάρισμα τοῦ « σκαναρίσματος». Μπορεῖ δηλαδὴ ἀκόμα καὶ ἐὰν δέν μιλᾶνε , νά ἀντιλαμβάνονται πῶς αἰσθάνεται ὁ μπαμπὰς καὶ ἡ μαμὰ καὶ ποία ἡ σχέση μεταξὺ τους.
Ὕστερα, μέσῳ τῆς αὐτογνωσίας καὶ τῆς ῥύθμισης τῶν προτεραιοτήτων. Ἡ κάθε μητέρα καὶ ὁ κάθε πατέρας πρέπει νά βροῦνε τὴν θέση τους μέσα στήν οἰκογένεια. Ἀρχικὰ νά συνειδητοποιήσουν ὅτι τοὺς ἔχει δοθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ μιά μεγάλῃ εὐλογίᾳ, νά γίνουν ἀναδημιουργοὶ μὲ Ἐκεῖνον καὶ νά ἀναθρέψουν τὰ παιδιά πού τοὺς χάρισε. Ὁ κάθε πατέρας ἀποτελεῖ τὸν ἐγκέφαλο τῆς οἰκογένειας, ἐνῶ ἡ μητέρα τὴν καρδία. Πιὸ ἀναλυτικά, ἡ μητέρα εἶναι ἡ δημιουργός, ἡ τροφός, ἡ παιδαγωγός, ἡ σύντροφος, ἡ ἴδια ἡ στοργὴ καὶ τὸ ἐνδιαφέρον. Ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοση , θέλει τὴν μητέρα νά εἶναι γέφυρα ἐπικοινωνίας ἀνάμεσα στό Θεὸ καὶ στις ψυχὲς τῶν παιδιῶν της. Θέλει τὴν μητέρα σύμβολο Ἁγιότητας ὅπως τὴν Ἐμέλια, σύμβολο Ἀρετῆς, ὅπως τὴν Ἁγία Νόνα, σύμβολο ὑπομονῆς, ὅπως τὴν Μόνικα, σύμβολο θυσίας ὅπως ἡ Σουλιώτισσα, σύμβολο ἀγάπης πρὸς τὴν πατρίδα, ὅπως οἱ μητέρες τοῦ Βυζαντίου, σύμβολο ἐργατικότητας ὅπως οἱ ἀγρότισσες μανάδες καὶ οἱ πολύτεκνες μητέρες. Ὁ πατέρας ἀπὸ τὴν ἄλλη εἶναι τὸ στήριγμα κάθε οἰκογένειας. Προσπαθεῖ καθημερινὰ μὲ τὴν ἐργασία του νά προσφέρει τὰ ὑλικὰ ἀγαθά πού χρειάζεται τὸ σπιτικὸ του. Ἀποτελεῖ πρότυπο γιά τὰ παιδιὰ του, τὰ βοηθάει νά ἰσορροπήσουν ὡς ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες, νά αἰσθανθοῦν ἀσφάλεια ,σιγουριὰ καὶ προστασία. Μέσῳ τῆς συνειδητοποίησης τῶν ῥόλων, οἱ σύζυγοι πρέπει νά βάλουν τίς προτεραιότητές τους ὥστε νά ἔχουν χρόνο γιά τὸ κάθε παιδὶ ξεχωριστά. Ἡ μαμὰ μπορεῖ νά ῥυθμίζει τίς ὦρες της ὥστε νά παίζει καθημερινὰ μὲ τὰ παιδιὰ της, νά τοὺς λέει παραμύθια, νά μαγειρεύει καὶ νά συζητᾶ, ἐνῶ ὁ πατέρας τὴν ὥρα πού γυρίζει ἀπὸ τὴν δουλειά νά ἀσχολείται μαζὶ τους… νά παίζουν, νά χαίρονται ὅλοι μαζί…!
Ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀγάπης ἔρχεται καὶ μέσῳ τῆς θυσίας. Οἱ σύζυγοι, συνειδητοποιώντας τοὺς ῥόλους τους, θὰ αἰσθανθοῦν ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξουν ὡς πατέρας ἢ μητέρα ἐὰν δέν θυσιάσουν κάποιες ἐπιθυμίες καὶ ἐλεύθερο χρόνο! Θυσιάζουμε τή δική μας βόλτα γιά νά πᾶμε ἕναν οἰκογενειακὸ περίπατο… τὴν δικὴ μας ξεκούραση γιά νά συζητήσουμε μετὰ τὴν ἐργασία μας μὲ τὰ παιδιά… Οἱ μικροὶ ἥρωες τῆς καθημερινότητάς μας, ἔχουν ἀνάγκη τὴν προσοχὴ μας! Ἂς εἴμαστε δίπλα τους στούς πρώτους κολικούς πού θὰ ἔχουν ὡς μωρά… στό πρῶτο ξενύχτι μιᾶς ἴωσης… στήν πρώτη τοὺς ἀνησυχία… καὶ ἂς φαίνεται ἀσημάντη γιά ἐμᾶς… για αὐτὰ εἶναι ὁ κόσμος τοὺς ὅλος! Ἂς εἴμαστε κοντὰ τους στό πρῶτο διαγώνισμα… στήν κατασκευὴ ἑνὸς πὰζλ ἢ μιᾶς χειροτεχνίας! Ἔρευνες ἔχουν δείξει ὅτι ὄλες οἱ παιδικὲς ἀσθένειες περνᾶνε πιὸ εὔκολα στήν ἀγκαλιὰ τῆς μαμὰς καὶ τοῦ μπαμπά!
Στή συνέχεια ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀγάπης ἔρχεται μέσῳ τῆς Χαρᾶς! Πόσο εὐλογημένο καὶ χαρούμενο εἶναι τὸ σπίτι πού ὄσες δυσκολίες καὶ ἐὰν ἔχει εἶναι χαρούμενο! Ὁ Σαίξπηρ ἔλεγε ὅτι τὸ χαμόγελο εἶναι ἡ μουσικὴ τῆς ζωῆς, ἡ λιακάδα μέσα στό σπίτι! Ἂς παραμερίσουμε γιά λίγο τὰ διάφορα «ἐγώ» μας καὶ ἂς προσπαθήσουμε νά κάνουμε κάθε μέλος τῆς οἰκογένειας μας, χαρούμενο… ἂς γίνει ὁ στόχος μας ἡ δημιουργία τῆς Χαρᾶς. Νά βρίσκουμε ἀφορμὲς γιά νά περνάει ἡ κάθε οἰκογένεια στιγμὲς μαζί… νά χαίρεται … νά χαμογελάει… Ἂς δείξουμε στά παιδιὰ μὲ τὸ παράδειγμα μας, ὅτι γιά νά εἶναι χαρούμενα καὶ εὐτυχισμένα δέν ἀρκεῖ νά ἔχουν πολλὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ ἀνέσεις , ἀλλὰ ὑγεία, ὁμόνοια καὶ εὐτυχία μέσα στήν οἰκογένεια. Ἂς γνωρίσουμε στά παιδιὰ μας τὴν εὐγνωμοσύνη μέσα ἀπὸ κάθε τι μικρό πού ἔρχεται στή ζωὴ τους καὶ ἂς μεταμορφώσουμε τὸ κάθε σπιτικὸ σὲ ἕνα πολύχρωμο κῆπο Χαρᾶς!
Τέλος, τὸ ἐπιστέγασμα ὅλων καὶ ἡ προϋπόθεση γιά νά ἐπιτυχεῖ αὐτὴ ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀγάπης, εἶναι ἡ σχέση τῶν παιδιῶν μας μὲ τὸν Θεό.
Τὰ παιδιὰ μας ἔχουν ἀνάγκη αὐτὴ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν Οὐράνιο Πατέρα… δέν ἔχουμε δικαίωμα νά τοὺς τή στεροῦμε… κοντὰ Του Ζοῦνε… Γαληνεύουν… ἐναποθέτουν τοὺς προβληματισμοὺς τους, δυναμώνουν καὶ συνεχίζουν τὴν καθημερινότητά τους. Ὡς γονεῖς ἔχουμε χρέος νά καλλιεργήσουμε τὴν Συνείδηση στά παιδιὰ μας… νά τὰ βοηθήσουμε νά διαφυλάξουν τὴν καθαρότητα τῆς καρδίας τους καὶ μέσα ἀπὸ τὸ δικὸ μας παράδειγμα… ζῶντας στῇ γῆ… οἱ καρδιὲς τους νά πετοῦν στόν Οὐρανό.
Ὁ Θεὸς «ἀγάπη ἐστί» ἔτσι καὶ ἐμεῖς κοντὰ Του μαθαίνουμε νά ἀγαπᾶμε Ἀληθινὰ καὶ νά συνειδητοποιοῦμε τελικὰ πόσο εὐλογημένο εἶναι να εἶσαι γονιός! Ὄχι ἁπλᾶ ἕνας πατέρας ἢ μία μητέρα… ἀλλὰ ἕνας χαρούμενος πατέρας καὶ μία χαρουμένῃ μητέρα! Ἔφτασε ἡ στιγμὴ μέσα ἀπὸ τὴν «ἐμπειρία τῆς Ἀγάπης» νά Ζήσουμε Ἀληθινὰ μὲ τὰ παιδιὰ μας!

*Είναι εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και συγγραφέας παιδικών και εφηβικών βιβλίων. Είναι τακτικό μέλος του Ελληνικού Κύκλου του Παιδικού Βιβλίου.

Πηγή: http://www.imkifissias.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.