ΟΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΕΠΛΥΝΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ(19 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΟΡΤΗ)

 

Μια φορά, ενώ ο Όσιος Παΐσιος προσευχόνταν στο κελί του πήγαν σ΄αυτόν ο Χριστός και δύο άγγελοι, όπως είχαν κάποτε πάει στον πατριάρχη Αβραάμ και του είπαν: “Χαίρε Παΐσιε, σήμερα πρέπει να μας φιλοξενήσεις”!

»Ο Παΐσιος τους δέχθηκε με χαρά, δεν ετοίμασε όμως φαγητά όπως ο Αβραάμ, αλλά έφερε νερό για να πλύνει τα πόδια Του. Και επειδή, όταν φιλοξενείς κάποιον δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα από το να του πλύνεις τα πόδια, ο Παΐσιος αυτό έκανε. Ο Χριστός του είπε: “Ειρήνη Σοι δούλε Μου»! και έφυγε.

Ο Άγιος Παΐσιος καιόμενος από τη θεϊκή αγάπη έτρεξε και ήπιε το νερό με το οποίο είχε πλύνει τα πόδια του Ιησού και άφησε και λίγο για τον υποτακτικό του ο οποίος έλειπε στην Αίγυπτο.

Ερχόμενος ο υποτακτικός από το ταξίδι και όντας πολύ κουρασμένος του είπε ο όσιος: “Πήγαινε να πιείς νερό από το δοχείο εκείνο για να σβήσεις τη δίψα σου!».

Ο υποτακτικός υπάκουσε αλλά έλεγε από μέσα του: “Εγώ ταξίδεψα μέσα σε αφόρητο καύσωνα και ο γέροντας αντί να με στείλει στην πηγή να πιώ νερό δροσερό με στέλνει να πιω νερό βρώμικο και στάσιμο!».

Αυτά σκεφτόνταν ο υποτακτικός, όταν ο όσιος τον έστειλε για δεύτερη φορά και ενώ είπε ότι θα πάει δεν πήγε. Ο όσιος του το είπε για τρίτη φορά και αυτός δεν υπάκουσε.

Τότε του είπε: “Τώρα θα πάρεις τον μισθό της ανυπακοής σου. Δηλαδή θα χάσεις τα θεϊκά δώρα!». Ακούγοντας αυτό ο υποτακτικός στενοχωρήθηκε και έτρεξε αμέσως να πιεί νερό από το δοχείο,αλλά αυτό είχε εξαφανιστεί,και είπε; “Γέροντα, δε βρίσκω το νερό για να το πιώ”.

-Πως να το βρεις αφού έγινες ανάξιος; Επειδή η ανυπακοή διώχνει τη χάρη από τον ανυπάκουο, όπως η υπακοή φέρνει τη χάρη στον υπάκουο.

-Ποιό ήταν αυτό το μεγάλο δώρο που έχασα και πως εξαφανίστηκε;

-Επειδή έκανες ανυπακοή, ενώ τρεις φορές σου είπα να πιείς από το νερό εκείνο, άγγελος Κυρίου κατέβηκε από τον ουρανό και πήρε το αγιασμένο νερό.

Ακούγοντας αυτό ο υποτακτικός συγκλονίστηκε και έμεινε άφωνος για πολλή ώρα.

Ερχόμενος εις εαυτόν, έκλαιγε και θρηνούσε: “Τι έχασα ο άθλιος, τι έχασα! Ο διάβολος δεν μ΄άφησε να το αποκτήσω!»

Αφού έκλαψε πολύ μετάνοιωσε και ζητούσε έλεος.

Ο όσιος του είπε: “Γιέ μου, ο Αδάμ έφυγε από τον παράδεισο για την ανυπακοή του. Επειδή όμως λυπήθηκες πολύ και μετανόησες, σήκω από την πτώση της ανυπακοής, κάνε υπακοή και ζήτα από τον Κύριο συγχώρεση. Ο Κύριος ελεεί όσους μετανοούν πραγματικά και προσεύχονται»

Πηγή: http://www.orthmad.gr