Δεν είμαστε οι σκέψεις μας, αλλά αυτό που μένει όταν αδειάσουμε από τις σκιές των λογισμών μας, τις αυταπάτες και φαντασιώσεις μας, τις πεποιθήσεις και αντιλήψεις, από τις φωνές των προγόνων μας, κι απ’ όλα αυτά που μας είπαν ότι πρέπει να γίνουμε ή να κάνουμε για να νιώσουμε επιτυχημένοι.
Προτιμώ μια αποτυχία αλλά να είναι δικιά μου, πάρα μια επιτυχία που έφτιαξαν οι άλλοι για μένα. Προτιμώ τα λάθη και τα φάλτσα μου, παρά τα σωστά που άλλοι μου έδωσαν προκάτ να ζήσω.
Δεν υπάρχει ζωή δανεική.
Δεν υπάρχουν δανεικές αλήθειες, αλλά μόνο αυτές που αναγνωρίζει η ψυχή μας ως δικές της. Που μας ακουμπάνε και νιώθουμε χαρά να τις υπηρετούμε.
Δεν υπάρχει ζωή που δεν πρωταγωνιστώ.
Δεν υπάρχει ζωή που πεθαίνω ζώντας την ζωή των άλλων.
Ποιος θα κλάψει για σένα όταν πεθάνεις, αφού στο τάφο θα θάβουν την ζωή ενός άλλου ανθρώπου, που απλώς υποδύθηκες στο θέατρο του κόσμου;
Θέλεις να δεις τον ήλιο που λάμπει μέσα σου, πίσω από τις συννεφιές των παθών σου;
Θέλεις να δεις το Θεό πίσω από τις αντιλήψεις όλων εκείνων που σου είπαν ότι ξέρουν γι’ αυτόν;
Θέλεις να δεις τι θα συμβεί όταν περάσεις πέρα από τις ταμπέλες του καλού και κακού, της αποτυχίας και επιτυχίας, του κέρδους και χασούρας;
Όταν δεις την αποτυχία ως ευκαιρία;
Την καταστροφή ως ευλογία;
Την ήττα ως νίκη;
Τον σταυρό ως ανάσταση;
Θες να δεις τι θα συμβεί όταν περάσεις το κατώφλι των φόβων και ανασφαλειών σου;
Όταν καταλάβεις τα ψέματα που λέει κάθε μέρα ο νους και το εγώ σου;
Τότε τόλμησε να ζήσεις, ρίσκαρε να χαρείς, κάνε αλλαγές για να έρθουν ευλογημένες ανατροπές.
Ο Χριστός είναι ξεκάθαρος, "πρέπει να χάσεις για να κερδίσεις την ψυχή σου".
Πρέπει να ζήσεις για να μην πεθάνεις.
Πηγή: π. Λίβυος | Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.