Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Όλοι θα πεθάνουν. Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο; Ο Sadhguru απαντά στο ερώτημα γιατί βλέπουμε τον θάνατο σαν μια άσχημη διαδικασία.

Ερώτηση: Γιατί ο θάνατος παρουσιάζεται πάντα σκοτεινός και κακός; Γιατί υπάρχει ο φόβος του θανάτου στους περισσότερους ανθρώπους; 

Sadhguru: Αν παρατηρήσετε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και παρουσιάζουμε τον θάνατο στην Ινδία, θα δείτε ότι δεν τον βλέπουμε ως κακό. Το σκοτεινό πράγμα που υπάρχει στον θάνατο είναι ο χαμός κάποιου ζωντανού. Αν οι άνθρωποι χάσουν κάτι πολύτιμο για εκείνους – μπορεί να είναι πράγματα ή άνθρωποι – καταρρέουν. Υπάρχει λοιπόν σκοτάδι μόνο για τους ζωντανούς αλλά ο ίδιος ο θάνατος παρουσιαζόταν πάντα ως ένα μεγαλειώδες γεγονός σε αυτόν τον πολιτισμό. Τον τελευταίο καιρό όμως οι Ινδοί αντιγράφουν τη Δύση και περπατούν με σκυμμένα κεφάλια όταν κάποιος πεθαίνει.

Πάνω απ’ όλα, υπάρχουν υπέροχες ιστορίες. Ο θρύλος λέει πως ο Σίβα έχει ως κατοικία του το Maha Shmashan (χώρο καύσης των νεκρών) και περιμένει εκεί. Κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος, χορεύει εορταστικά. Τι είδους ανωμαλία είναι αυτή, να χορεύει κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος αγαπητός σε εμένα;

Η Σαπουνόφουσκα

Ας δούμε τις βασικές έννοιες της ζωής. Κατά την εμπειρία των περισσότερων ανθρώπων, η ζωή είναι απλά το σώμα τους, οι σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους. Αν προσέξουμε περισσότερο τη φύση της ζωής μας, θα δούμε ξεκάθαρα πως το σώμα και ο νους αποτελούν συσσωρεύσεις. Η ζωή υπάρχει πέρα από αυτές τις συσσωρεύσεις. Για να δώσουμε μια αναλογία, όταν ως παιδιά φτιάχνατε μια σαπουνόφουσκα, αυτή ήταν αληθινή αλλά ο αέρας μέσα της ήταν ο ίδιος με τον αέρα απέξω. Όταν έσπαγε η σαπουνόφουσκα, έπεφτε στο πάτωμα μια σταγόνα σαπούνι. Το πού πήγαινε όμως το περιεχόμενο της σαπουνόφουσκας δεν μπορούσατε να το δείτε γιατί αποτελούσε μέρος των πάντων.

Αυτή είναι η φύση της ζωής. Ολόκληρο το σύμπαν είναι μια ζωντανή μάζα ζωής. Όταν σπάει η φούσκα και ο αέρας ή η ζωή που ήταν παγιδευμένη μέσα της ελευθερώνεται, αυτό που συμβαίνει στην άλλη πλευρά είναι πολύ πιο σημαντικό από αυτό που συμβαίνει στην παγίδα του φυσικού κόσμου. Ο Σίβα γελάει, τραγουδάει και χορεύει επειδή μια ζωή απελευθερώθηκε από το φυσικό της σώμα.

Ο Φόβος του Θανάτου – Κοινωνικές Συνθήκες

Ερώτηση: Κάποτε, υπήρξε ένας θάνατος στην οικογένειά μου και πήγα εκεί. Υπήρχε ένα παιδί που έπαιζε κι έτυχε να πάει κοντά στο νεκρό σώμα σαν να ήταν απλά ξαπλωμένο. Οι παρευρισκόμενοι το απομάκρυναν αλλά το παιδί δεν κατάλαβε το γιατί. Είναι ο φόβος του θανάτου μια κοινωνική κατάσταση; Είναι εντυπωμένος σε εμάς ώστε να αντιληφθούμε τον θάνατο κάποιου ως μεγάλο γεγονός ή καταστροφή;

Sadhguru: Το να βλέπουμε τον θάνατο ως τραγωδία είναι σωματικά, νοητικά, συναισθηματικά και κοινωνικά μια πραγματικότητα – υπαρξιακά, δεν είναι. Ένα παιδί είναι απόγονος της ζωής – δεν είναι ακόμα σκλάβος των κοινωνικών συνθηκών. Μπορεί ακόμα και να παίξει με τους νεκρούς. Δεν θα το πειράξει. Επειδή όμως οι ενήλικοι νιώθουν πως κάτι τέτοιο δεν είναι πρέπον, θα προσπαθήσουν να συνετίσουν το παιδί. Όταν πεθάνει κάποιος πολύ αγαπητός τους, οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου. Μετά από κάποιο διάστημα όμως, συνέρχονται.

Τα παιδιά δεν έχουν αυτό το κενό χρόνου – συνέρχονται ταχύτατα, επειδή επηρεάζονται λιγότερο από αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία. Το πώς η κοινωνία χειρίζεται τον θάνατο έχει εντελώς νοητική και συναισθηματική βάση, κάτι που σημαίνει πως είναι κατασκεύασμα δικό μας – μπορούμε να το φτιάξουμε όπως θέλουμε. Ίσως οι αποκαλούμενοι μορφωμένοι άνθρωποι να το έχουν κάνει έτσι, αλλιώς, αν πεθάνει κάποιος σε αυτή τη χώρα, όλοι θα κάνουν πάρτι. Δεν προσπαθώ να μειώσω την απώλεια που νιώθει κάποιος. Όλοι όμως οι νοητικοί παράγοντες – οι σκέψεις σας, τα συναισθήματά σας, οι κοινωνικές σας απόψεις και οι καταστάσεις – μέχρι ενός σημείου είναι σχετικοί. Υπαρξιακά, αυτό που σκέφτεστε, αυτό που αισθάνεστε, αυτό που πιστεύει η κοινωνία σας, είναι εντελώς άσχετο. Αυτός είναι και ο λόγος που πάντα βάζουμε τον Σίβα, αυτόν που θεωρούμε σπουδαιότερο, στην κεφαλή της κοινωνίας. Αυτός βρίσκεται πάντα στον χώρο καύσης των νεκρών.

Το Θνητό Σώμα

Αυτός είναι ο τρόπος που κάθε γιόγκι ξεκινά τη ζωή του. Από την ηλικία των οκτώ ετών μέχρι τα δεκαεπτά, πέρασα πάρα πολύ χρόνο στον χώρο καύσης των νεκρών – απλά με ενθουσίαζε. Απλά καθόμουν εκεί. Άνθρωποι ερχόντουσαν κι έβαζαν φωτιά σε ένα σώμα. Τα καυσόξυλα, ξέρετε, είναι ακριβά, οπότε κάποιοι έκαναν οικονομία στα ξύλα. Δεν ξέρω αν κάποιος από εσάς το έχει δει – όταν καίγεται ένα σώμα, το πρώτο πράγμα που καίγεται είναι ο λαιμός και, αν δεν έχουν μπει πολλά ξύλα σωστά, κατά κανόνα το μισοκαμμένο κρανίο πέφτει κάτω. Αυτό συμβαίνει μετά από τρεις με τέσσερις ώρες. Μέχρι τότε δεν υπάρχει πια συγγενής εκεί – έχουν φύγει όλοι στις δύο πρώτες ώρες. Έτσι εγώ μάζευα τα κρανία και τα έβαζα ξανά στην πυρά.

Όλοι συζητούσαν για πολλά πράγματα – εγώ ήθελα να τα δω με τα μάτια μου. Πέρασα μέρες και νύχτες στον χώρο καύσης των νεκρών, χωρίς να ξέρω το γιατί. Σήμερα στέλνουμε τους σοβαρά άρρωστους να περάσουν συγκεκριμένο χρόνο στον χώρο καύση των νεκρών, επειδή η θνητότητα πρέπει να γίνει κτήμα τους. Πρέπει να καταλάβουμε την ουσιαστική φύση της ζωής. Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε θνητοί, θα αναδυθεί η λαχτάρα να μάθουμε για το τι υπάρχει μετά.

Αν σκέφτεστε τον Θεό, δεν θα γίνετε πνευματικοί – βασικά θα γίνετε ανόητοι. Θα σκέφτεστε πως μπορείτε να κάνετε ανόητα πράγματα στη ζωή σας και με μια προσευχή, τα πάντα θα διορθωθούν. Δεν θα κάνετε σωστά τη δουλειά σας και θα πιστεύετε ότι θα έχετε καλά αποτελέσματα. Δεν θα διαβάζετε για τα διαγωνίσματά σας και θα πιστεύετε πως θα είστε οι πρώτοι στην τάξη σας λόγω της προσευχής σας. Από τη στιγμή που θα απευθυνθείτε στη θνητή φύση του ποιοι είστε, η λαχτάρα για να μάθετε τι ακριβώς είναι και τι υπάρχει μετά από αυτό που συμβαίνει – ότι οι άνθρωποι υπάρχουν σήμερα αλλά φεύγουν αύριο – θα γίνει μια φυσική αναζήτηση. Αυτή είναι η πνευματική διαδικασία.

Με Αγάπη και Χάρη,

Sadhguru

Ποιος είναι ο Sadhguru

Yogi, μυστικιστής, οραματιστής και ποιητής, ο Sadhguru είναι ένας διαφορετικός πνευματικός δάσκαλος. Ένα γοητευτικό μείγμα εμβρίθειας και ρεαλισμού, η ζωή και το έργο του χρησιμεύει ως μια υπενθύμιση ότι η yoga δεν είναι μια εσωτερική πειθαρχία ενός ξεπερασμένου παρελθόντος, αλλά μια σύγχρονη επιστήμη ζωτικής σημασίας για την εποχή μας. Διερευνητικές, παθιασμένες και ταυτόχρονα διορατικές, λογικές και πνευματώδεις, οι συνομιλίες με τον Sadhguru τον έχουν κάνει φημισμένο ομιλητή και διεθνούς φήμης διαμορφωτή γνώμης. (διαβάστε την βιογραφία του εδώ)

Μετάφραση: Awaken.gr (Νίκος Πνευματικός)

Πηγή: isha.sadhguru.org