Στον δικό μου κόσμο κυριαρχεί το καλό, στον ιδανικό μου κόσμο πλημμυρίζει η αγάπη, η καλοσύνη, οι άνθρωποι χαμογελούν, αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλο κι αγαπιούνται πραγματικά με όλο τους το είναι.
Κοιτάζω έξω από το παράθυρό μου και η μυρωδιά από τα άνθη του κήπου μοσχοβολάει γύρω μου. Αναζητώ το χαμόγελο, την ανεμελιά, την ξεγνοιασιά, σαν ένα σκανταλιάρικο πιτσιρίκι που γελά τόσο δυνατά και είναι σαν να το ακούω στα αφτιά μου. Μα πιο πολύ ακούω το τρανταχτό γέλιο που βγαίνει μέσα από την καρδιά του. Θα αισθάνομαι πάντοτε παιδί και αρνούμαι μέσα μου να παραδεκτώ πως μεγαλώνω παρόλο που έχω ωριμάσει αρκετά. Και τι πειράζει;
Θα αισθάνομαι πάντοτε παιδί. Η αγάπη, το γέλιο, τα όνειρα δε μου κόστισαν τίποτα. Σε κανέναν δε κόστισαν ποτέ. Τι είκοσι, τι τριάντα, τι σαράντα και πιο πάνω; Τι πως μεγαλώνω μόνο σε νούμερα και αριθμούς; Είμαι μέσα μου παιδί και τι πειράζει; Η καρδιά μου το φωνάζει δυνατά πως δεν θέλει να μεγαλώσω.
Τι έγινε πως ξεπρόβαλλαν οι ρυτίδες και άσπρίζουν τα μαλλιά; Την ζωή τη ζεις μονάχα με γλέντια και χαρές, χαμόγελα, ζεστές αγκαλιές, φιλιά και χάδια. Αυτά δε θέλει και ένα παιδί; Κι εγώ σαν παιδί που αισθάνομαι, γνωρίζω πως μόνο έτσι πρέπει να την ζείς.
*Άρτεμις Βαμβουνάκη
Ευαίσθητη, ονειροπόλα, αντιδραστική μα και παρορμητική, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μου. Κυρίως όμως, ένα μολύβι και μία κόλλα χαρτί οπουδήποτε αποτελούν το μεγάλο μου όπλο. Σαν ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ στο επάγγελμα επιδιώκω καθημερινά να αποτυπώσω ένα σωρό συναισθήματα και εικόνες, να δώσω συμβουλές, ώστε να αντιμετωπίσουμε τη ζωή από μία άλλη οπτική γωνία. Προσπάθεια μου είναι να κοιτάξουμε κατάματα τον εαυτό μας και να ζήσουμε στο έπακρο το πολυτιμότερο δώρο που λέγεται ζωή.
Πηγή: anapnoes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.