ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

• Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο

Και μια παροιμία λέγει: "απορία ψάλτου, βηξ". Και μια άλλη: "κι αν έχει ο γάιδαρος φωνή, για ψάλτη δεν τον κράζουν". Και μια τρίτη: "ο κακός ο μάστορας τα βάζει με τα εργαλεία του". 

Ανικανότητα και ικανότητα είναι δύο έννοιες τόσο συμπαθείς μεταξύ τους. Σα να κάνει η μία θέση στην άλλη. Σα να παραχωρεί ο ανίκανος στον ικανό τη θέση του. 

Ο ικανός θα εφευρίσκει πάντα τρόπο να προχωρά ένα βήμα παραπάνω, να προχωρά έξω από τα όρια και με βάσει τους κανόνες να χτίζει το μέλλον. 

Ο ανίκανος, θα βρίσκει χίλιους δύο λόγους προκειμένου να τεμπελιάζει και να δικαιολογεί την αδυναμία του για παραγωγή έργου. 

Αλήθεια, ποια κοινωνία θέλει για αρχηγό τον ανίκανο; Ποια κοινωνία αφήνεται να εξουσιάζεται από αυτόν; Ποιος είναι εκείνος ο ανίκανος που θεωρεί τον εαυτό του παμμέγιστο και σαν μεσσίας έρχεται δίνοντάς μας εγγυήσεις για το μέλλον μας; 

Μόνο αν το επιτρέψουμε εμείς θα συμβεί κάτι τέτοιο. Μόνο αν δεν τον αναγνωρίσουμε σαν ανίκανο και μας παρασύρει από ψεύτικα λόγια και σκάρτα όνειρα και μόνο τότε. 

΄Εχει συμβεί στο παρελθόν, στη διάρκεια της ιστορίας να παρασυρθούν οι λαοί από τέτοιες προσωπικότητες. Λαοπλάνοι. Αυτοί που την πληρώνουν την νύφη της αποτυχίας είναι οι λαοί και τα συστήματα. 

Οι λαοί γιατί απογοητεύονται και δεν αναγνωρίζουν τον επόμενο ικανό ηγέτη τους. Τα συστήματα γιατί οι αποφάσεις που παίρνει ο ανίκανος ηγέτης επηρεάζει τους νόμους και τις νόρμες επιτιθέμενες σε ήθη και έθιμα που επηρεάζουν γενιές και γενιές. 

Αντίθετα, ο ικανός αφουγκράζεται τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του λαού, εφαρμόζει κατάλληλα τους νόμους και τις αποφάσεις και τελικά προωθεί την πρόοδο και την ανάπτυξη. Και για να έρθει η ανάπτυξη, χρειάζεται εμπιστοσύνη. Θα πρέπει να εμπιστευτούν οι ξένοι τον ηγέτη ότι εμπνέει σεβασμό και σταθερότητα και ότι τουλάχιστον θα βαδίσουν σε μονοπάτια κέρδους. 

Το κέρδος έχει να κάνει με τη σοβαρότητα που οι ηγέτες αναλαμβάνουν το έργο τους. Δεν είναι δυνατόν να άγονται και να φέρονται. Είναι ανήκουστο να προδίδουν. Και ιδιαίτερα την εμπιστοσύνη των κοινωνιών. 

Για κάθε πρόοδο που σημειώνεται, άνθρωποι έχουν δουλέψει, άνθρωποι έχουν μοχθήσει-διαφωνήσει-εξαντληθεί πάνω σε βιβλία-νόμους-ιδέες. Μια στρατιά ανθρώπων εργάζονται για να διατηρείται το σύστημα σε ισορροπία. Η ανικανότητα ενός και μόνο ηγέτη αρκεί για να μετατρέψει όλο αυτό το οικοδόμημα σε ένα τίποτα χωρίς νόημα. Αντίθετα η ικανότητα δίνει ώθηση στο όλο οικοδόμημα και προάγει το κοινό συμφέρον. ΄Ετσι ας προσέξουμε πολύ καλά τη σημειολογία των ηγετών που θα διαλέξουμε για την επόμενη φορά. 

Τα σημάδια δίνουν το στίγμα τους.

*Πολιτικός Επιστήμων