ΤΑ ΙΜΑΛΑΪΑ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Τα τε­λευ­ταία στοι­χεία της έκ­θε­σης του ΟΗΕ, όσο όλοι μας εί­μα­στε στραμ­μέ­νοι προς την κα­τα­στρο­φή της Αμα­ζο­νί­ας και στην Αρ­κτι­κή, σο­κά­ρουν για την κα­τά­στα­ση στα Ιμα­λάια που αν δεν παρ­θούν μέτρα οι πα­γε­τώ­νες που τρο­φο­δο­τούν με νερό 10 με­γά­λα πο­τά­μια της πε­ριο­χής με­τα­ξύ των οποί­ων και κά­ποια από τα με­γα­λύ­τε­ρα πο­τά­μια του κό­σμου, τον Γάγγη, τον Κί­τρι­νο πο­τα­μό, τον Με­κόνγκ και τον Ινδό θα μειω­θούν κατά το ένα τρίτο σε λίγα χρό­νια.

Η μεί­ω­ση των πα­γε­τώ­νων που σύμ­φω­να με τους επι­στή­μο­νες ήδη έχει αρ­χί­σει, θα επιρ­ρε­ά­σει χώρες όπως την Κίνα, Ινδία, Πα­κι­στάν, Αφ­γα­νι­στάν, Μπα­γκλα­ντές, Μια­μάρ, Νεπάλ.

Η πε­ριο­χή των Ιμα­λαί­ων απο­κα­λεί­ται και Τρί­τος Πόλος μιας και μετά την Αρ­κτι­κή και την Ανταρ­κτι­κή είναι η πε­ριο­χή με την με­γα­λύ­τε­ρη πο­σό­τη­τα πάγων και πα­γε­τώ­νων έκτα­σης 60.000 τε­τρα­γω­νι­κών χι­λιο­μέ­τρων.

Είναι η δε­ξα­με­νή νερού της Νο­τιο­α­να­το­λι­κής Ασίας

Δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι, 1,9 για την ακρί­βεια, θα επη­ρε­α­στούν, θα κα­τα­στρα­φούν πα­ρα­γω­γές και οι­κο­νο­μί­ες, χώρες και ολό­κλη­ροι λαοί, αν μειω­θεί η προ­μή­θεια του νερού. Με τον βαθ­μιαίο λειώ­σι­μο των πάγων πρώτα εμ­φα­νί­ζε­ται ξη­ρα­σία και κα­τό­πιν ξαφ­νι­κές πλημ­μύ­ρες.

Οι θά­λασ­σες θα γί­νουν όξι­νες, οι σο­δειές μι­κρό­τε­ρες, υδροη­λε­κτρι­κά έργα θα αχρη­στευ­τούν, είδη της χλω­ρί­δας και πα­νί­δας θα εξα­φα­νι­στούν, απρό­σμε­νες θύ­ελ­λες, κα­το­λι­σθή­σεις, ξη­ρα­σία και πυρ­κα­γιές θα είναι τα επα­κό­λου­θα.

Δο­λο­φο­νι­κές πλημ­μύ­ρες θα πλή­ξουν την Νο­τιο­α­να­το­λι­κή Ασία. Θα οξυν­θούν οι αντι­θέ­σεις για την προ­τε­ραιό­τη­τα χρή­σης του νερού.

Σπά­νια ανα­φέ­ρε­ται κα­νείς στους κιν­δύ­νους που δη­μιουρ­γού­νται στην συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ριο­χή.

Η κα­τα­στρο­φή όμως πλη­σιά­ζει, μας το υπεν­θυ­μί­ζουν 350 επι­στή­μο­νες από 23 χώρες της ορ­γά­νω­σης International Centre for Integrated Mountain Development, ακόμη και αν ακο­λου­θη­θεί κατά γράμ­μα η Συν­θή­κη του Πα­ρι­σιού για το κλίμα που προ­βλέ­πει μεί­ω­ση της πα­γκό­σμιας θερ­μο­κρα­σί­ας κατά 1,5 βαθ­μούς.

Υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη απο­συρ­θεί από την συμ­φω­νία αλλά και οι υπό­λοι­ποι συ­νε­ταί­ροι στην πράξη δεν ακο­λου­θούν την συμ­φω­νία.

Να υπεν­θυ­μί­σου­με ακόμη πως πολ­λές από τις ρυ­πο­γό­νες βιο­μη­χα­νί­ες των λε­γό­με­νων εξε­λιγ­μέ­νων χωρών έχουν με­τα­φερ­θεί σε χώρες σαν το Μπα­γκλα­ντές και το Πα­κι­στάν για φτηνά με­ρο­κά­μα­τα και φτη­νές πρώ­τες ύλες. Ακόμη η ύπαρ­ξη χωρών στην πε­ριο­χή σαν την Ινδία και την Κίνα που βρί­σκο­νται στον στόχο των κα­τη­γο­ριών ότι δεν τη­ρούν τις συμ­φω­νί­ες σε συν­δια­σμό με την πυ­κνό­τη­τα του πλη­θυ­σμού στην πε­ριο­χή επι­δει­νώ­νει και την ρύ­παν­ση αλλά και την σφο­δρό­τη­τα των επι­πτώ­σε­ων.

Η επι­κεί­με­νη κα­τα­στρο­φή στα Ιμα­λάια αλλά και στις υπό­λοι­πες πε­ριο­χές της γης συν­δέ­ε­ται με την δη­μο­σιο­ποί­η­ση μιας άλλης έρευ­νας που πρό­σφα­τα αναρ­τή­θη­κε στο ΑΤΕ­ΧΝΩΣ και ανα­φέ­ρει πως:

Οι 100 με­γα­λύ­τε­ρες εται­ρεί­ες του κό­σμου ευ­θύ­νο­νται για το 70% του συ­νό­λου των ατμο­σφαι­ρι­κών ρύπων που επη­ρε­ά­ζουν την ρύ­παν­ση και την υπερ­θέρ­μαν­ση είναι το συ­μπέ­ρα­σμα τους.

Όπως χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρει ο επι­κε­φα­λής της έρευ­νας κα­θη­γη­τής Henrik Österblom στον τομέα πε­ρι­βάλ­λο­ντος στο Stockholm Resilience Centre του Πα­νε­πι­στή­μιου της Στοκ­χόλ­μης.

-Όταν μι­λά­με για πα­γκό­σμιες λύ­σεις για το πρό­βλη­μα της ρύ­παν­σης πρέ­πει να ξέ­ρου­με ποιοί πρέ­πει να κά­θο­νται από την άλλη μεριά του τρα­πε­ζιού, εν­νο­ώ­ντας τις 100 τε­ρά­στιες εται­ρεί­ες ρυ­πα­ντές.

Εμείς θα προ­σθέ­σου­με μόνο πως η άλλη μεριά του τρα­πε­ζιού έπρε­πε να είναι το εδώ­λιο του κα­τη­γο­ρου­μέ­νου για αυ­τούς που δεν σέ­βο­νται ούτε την ζωή μας ούτε το πε­ρι­βάλ­λον μπρο­στά στο κα­πι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος.

 Πάνος Αλε­πλιώ­της

Ερ­γά­στη­κε σαν γε­ω­λό­γος, πε­ρι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χω­ρο­τά­κτης στην Ελ­λά­δα και στην Σου­η­δία. Δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυ­λαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυ­λαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.