Γιάννης Ευσταθιάδης
Αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιάννη Ευσταθιάδη «Γραμμένα φιλιά» (εκδόσεις Ύψιλον)
Σαν δύτης βουτώ ξανά
στα λιμνάζοντα ύδατα της νοσταλγίας
εκεί όπου επιπλέει
η ληξιαρχική αποτύπωση
του πνιγμού του ονείρου.
Χωρίς σκάφανδρο πάντα,
χωρίς τεχνολογική υποστήριξη
φωτογραφίας ή μαγνητοταινίας,
αλλά έτσι, φυσικά, με μιαν ανάσα.
Βαθιά αναπνοή, μακριά βουτιά
και προχωρώ καθέτως στο νερό,
με μοναχό βοήθημα
ένα βαρίδι μελανό
φτιαγμένο από λύπη.
Κάθετη πτώση, μα ύπτια κολύμβηση-
πάντα η ύπτια θέση διευκολύνει
την αναδρομή.
Πρώτα το διάφανο στρώμα
πρόσφατου νερού,
όπου όλα είναι βατά:
λόγια, εκφράσεις και ημερομηνίες.
Ύστερα το μπλε, που διαθλάται από ακτίνες
και στρεβλώνει την παρατήρηση.
Ήχοι θολοί, φράσεις ημιτελείς,
ασαφής ο χώρος και ο χρόνος.
Όσο πιο βαθιά στο χρόνο πίσω,
το μπλε βαθύ όλα τα αποσυντονίζει.
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.