Γιάννης Βάλλιος
Αν ήταν το καλοκαίρι
Νιώθω υποχείριο μιας ακτίνας φωτός,
που με καθηλώνει στο κρεβάτι της αμμουδιάς.
Με μια θάλασσα σεντόνι που υγραίνει τα όνειρα
και ζεστή αφήνει τη φαντασία,
εκτεθειμένη στην ακινησία του θερινού ηλιοστάσιου.
Έτσι, με μουδιασμένο βλέμμα κοιτάμε
αντικριστά ο γλάρος από ψηλά και εγώ από την ακτή
αναζητώντας και οι δυο
την έκπληξη στη ράχη της θάλασσας.
Μια ελιά σε άσπρες ξερολιθιές στέκεται ακόμη αγέρωχη
παρά το βάρος των χρόνων,
πάντα έτοιμη να αντιμετωπίσει τα μελτέμια.
Με όλα αυτά η σκέψη μου ιδρώνει
πάνω στο καβούκι της χελώνας,
που γυροφέρνει στο θαλάσσιο λιβάδι.
Ξαφνιασμένο και αυτό από την πύρινη έκρηξη
αυτού του καλοκαιριού που μας ειδοποιεί
πως η Γη αλλάζει.
*. Από τη συλλογή «Θραύσματα χρόνου», εκδόσεις Ιωλκός, 2023
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.