Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Χριστούγεννα! μέρες αγάπης, ντύθηκε η πόλη γιορτινά
μύρια λαμπιόνια και στολίδια να πλημυρίσει από χαρά
κάθε ψυχή-παιδάκι πάλι- τούτη τη μέρα να γενεί
Χριστούγεννα! να είναι αλήθεια, σε κάθε πόρτα θα φανούν;
κι οι χαρμόσυνες καμπάνες από παντού θα ακουστούν;
Είν’ όμορφα τα παραμύθια μα μάγοι δεν υπάρχουν πια
πολλά τα δώρα και δε μοιάζει να είναι δίκαιη η μοιρασιά.
Χριστούγεννα! Πώς να ‘ναι τάχα των πονεμένων, των φτωχών;
Ποιο αστέρι θα παρηγορήσει τη φάτνη των μοναχικών;
Κι ο Αη-Βασίλης με τα δώρα θα φέρει άραγε αρκετά;
Ή μήπως αδειανά θα μείνουν κάποια χεράκια παιδικά;
Χριστούγεννα! μέρες αγάπης και πρέπει λέει να χαρώ
πώς να μπορέσω, που απ’ την πείνα, ακούω να κλαίει ένα μωρό;
Κι έν’ άλλο… κοίτα τρέμει, λίγη φωτιά να ζεσταθεί!
Κανείς; Κανείς δεν έχει τσίπα, δεν πέθανε από ντροπή;
Χριστούγεννα! Μέρες αγάπης, μη μου ζητάτε να χαρώ
οι μάγοι έχασαν το δρόμο, μαζί τους χάνομαι κι εγώ!
* Η Χρυσάνθη Β Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα. Το παραπάνω ποίημα αποτελεί μέρος ανέκδοτης συλλογής.
Πηγή: htps://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.