Γράφει η Εύα Καρρά
Υπάρχουν στιγμές που η συγχώρεση δεν είναι πρόσκληση για επιστροφή, αλλά σφράγισμα ενός τέλους. Δεν γυρνάς πίσω για να συνεχίσεις κάτι που σε πλήγωσε· γυρνάς μόνο μέσα σου, να δώσεις χώρο στην ηρεμία. Σε συγχωρώ, μα δεν επιστρέφω.
Γιατί η συγχώρεση δεν σημαίνει λήθη. Δεν σβήνει όσα έγιναν, δεν ξαναγράφει την ιστορία. Σημαίνει απλά πως σταματώ να κουβαλώ το βάρος σου στις πλάτες μου. Σου δίνω άφεση, όχι δεύτερη ευκαιρία. Δεν χρωστώ να σε ξαναβάλω στη ζωή μου, μόνο να ελευθερώσω τη δική μου ψυχή από τα δεσμά σου.
Κάποτε πίστευα ότι η συγχώρεση είναι δρόμος για επανασύνδεση. Τώρα ξέρω ότι είναι δρόμος για απελευθέρωση. Δεν γυρνώ εκεί που έσπασα, δεν μπαλώνω πληγές που έμαθα να τις φοράω σαν παράσημα. Γιατί κάθε ουλή μου θυμίζει πως στάθηκα όρθια.
Δεν σε μισώ. Δεν σε κρατώ άλλο μέσα μου. Μα ούτε και σε θέλω. Κι αυτό είναι το πιο δύσκολο να καταλάβεις: ότι μπορεί να σε συγχωρήσω, χωρίς να σημαίνει πως χωράς πια στον κόσμο μου. Η πόρτα έκλεισε. Η καρδιά ηρέμησε. Η ζωή συνεχίζεται χωρίς εσένα.
Κι έτσι, η μεγαλύτερη νίκη δεν είναι πως γύρισες πίσω. Είναι πως εγώ προχώρησα μπροστά.
Στα 30, ανακαλύπτω τον καινούριο κόσμο των λέξεων. Παράλληλα παίζω με νότες και μουσικές
Πηγή: https://lovenmore.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.