Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, εντέλει, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αναμενόμενη έκφραση ενός μοντέλου διακυβέρνησης που λειτουργεί χωρίς ηθικούς φραγμούς και θεσμικά αντίβαρα.
Δρ. Διονύσης Τσιριγώτης, ΑρθρογράφοςΑναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς
EUROKINISSI
[1] Γράφει ο Διονύσης Τσιριγώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, Διεθνών Σχέσεων & Διπλωματίας. Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστημίου Πειραιώς.
Τον Ιούνιο του 2025, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε στην Ελλάδα πρόστιμο ύψους 392,2 εκατομμυρίων ευρώ, συνοδευόμενο από την οριστική περικοπή 5% των μελλοντικών αγροτικών ενισχύσεων. Η απόφαση αυτή βασίστηκε σε «συστηματικές παρατυπίες» που διαπιστώθηκαν στις πληρωμές του ΟΠΕΚΕΠΕ κατά την περίοδο 2016–2022. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) άσκησε ποινικές διώξεις σε δεκάδες κτηνοτρόφους και κάλεσε σε απολογία πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους. Αν και η υπόθεση δεν συνοδεύεται από ανθρώπινα θύματα, όπως άλλες τραγωδίες που στιγμάτισαν τη συλλογική μνήμη, το θεσμικό της βάρος είναι εξίσου βαρύνουσας σημασίας, καθώς φέρνει στην επιφάνεια ένα χρόνιο έλλειμμα λογοδοσίας και αξιοπιστίας του ελληνικού κράτους.