ΠΟΙΗΜΑ: "ΜΝΗΜΕΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ"!

Της Ελένης Λουκά //

Μνήμες σειρήνες

Σβήσαν οι ελπίδες, κλείσαν οι δρόμοι

κι η μοναξιά στης νύχτας τη σιωπή

πως να μου φέρει το χελιδόνι

άνοιξης μύρο, φως στην ψυχή

Πέρασαν όλες, οι όμορφες μέρες

μνήμες σειρήνες ηχούν στις ξέρες

άδεια η καρδιά, πονά βαθιά

αγάπης θρήνος, μοίρας γροθιά

Όταν νυχτώνει κι η μέρα τελειώνει

πέφτει της πίκρας σκοτάδι βαθύ

κάτω στη δύση ένα πέπλο απλώνει

της λησμονιάς το δάκρυ πενθεί

Στον ήλιο στρέφω μίαν αυγή

την προσευχή μου την κρυφή

να ‘ρθεις ξανά σαν αστραπή

και να φωτίσει όλη η γη.

Πηγή: https://www.fractalart.gr