"ΔΑΣΚΑΛΕ, ΛΙΓΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΩΡΕΣ ΣΟΥ;"

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

Στις 8 Μαρτίου 2013 ο τότε υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είχε δηλώσει: «Την ώρα που όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Ελληνες έχουν κάνει τεράστιες θυσίες για να βγούμε από την κρίση, ζήτησα από τους εκπαιδευτικούς να βάλουν και αυτοί πλάτη. Είναι ανάγκη να μην υπάρξουν κενά στα σχολειά, γι’ αυτό αποφασίσαμε την αύξηση του εβδομαδιαίου διδακτικού ωραρίου...
πιστεύω ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων εκπαιδευτικών θα συμβάλει στην εθνική προσπάθεια».

– Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 9 Φεβρουαρίου 2015 από το βήμα της Βουλής ο -τότε «φρέσκος»- αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Τάσος Κουράκης, κατά την ανάλυση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είχε δηλώσει: «Διερευνάμε όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να υλοποιήσουμε τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, στο μέτρο βέβαια των δυνατοτήτων κάλυψης των θέσεων εκπαιδευτικού δυναμικού με μόνιμες θέσεις. Το επαναλαμβάνω: με μόνιμες θέσεις». Μάλιστα, ο κ. Κουράκης, που είναι αρμόδιος για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είχε τονίσει ότι «όσον αφορά στο θέμα του ωραρίου των εκπαιδευτικών εμείς λέμε πάρα πολύ καθαρά ότι ως ΣΥΡΙΖΑ θα επαναφέρουμε το ωράριο».

– Την προηγούμενη Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015 ο υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς ανέφερε ότι «η χώρα βρίσκεται σε κρίση, όλοι πρέπει να βάλουμε τον οβολό μας για να ξεπεραστεί η κρίση. Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μία ή δύο ώρες παραπάνω, ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης, νομίζω ότι θα δεχθεί».

Είναι εύκολα τα μεγάλα λόγια των πολιτικών όταν βρίσκονται στη θέση της αντιπολίτευσης, όχι όμως και από τη θέση της κυβέρνησης. Επίσης, η στροφή στον ρεαλισμό από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι δεδομένο ότι είναι επώδυνη, αλλά μάλλον η μεγαλύτερη έκπληξη είναι για τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ και όχι για τον λαό, που έχει μάθει από πολιτικά στροβιλίσματα και κωλοτούμπες. Η ΟΛΜΕ χθες διαπίστωσε... τι εστί βερίκοκο, καθώς άλλες υποσχέσεις περί ωραρίου είχε εισπράξει και άλλα ακούει σήμερα.

Θλίψη όμως προκαλεί όταν πολιτικοί άνδρες που δηλώνουν πιστοί στην αξία της πολιτικής συνέπειας αποδομούν την εικόνα τους με επιχειρήματα των «αιώνιων» πολιτικών τους εχθρών.

«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία / Αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας / Είμαι επισκέπτης / Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά», ανέφερε ο πολιτικός στην ταινία «Μετέωρο βήμα του πελαργού» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, που ύστερα από μία ποιητική του ανακοίνωση στη Βουλή εγκαταλείπει το Κοινοβούλιο και το σπίτι του και εξαφανίζεται χωρίς ν’ αφήσει κανένα ίχνος. «Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω / Ξεχάστε με στη θάλασσα / Σας εύχομαι υγεία και υγεία», έκλεινε τον λόγο του ο γηραιός πολιτικός του Αγγελόπουλου, που ενσαρκώθηκε από τον τότε (1991) 67χρονο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι.

Αν κάποιοι πολιτικοί δεν έχουν τα κότσια να παραιτηθούν όταν δείχνουν ασυνεπείς στις διακηρύξεις τους, ας έχουν μυαλό να προσέχουν τι εξαγγέλλουν...

Πηγή: http://www.kathimerini.gr