ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ
Ατελείωτα ταξίδια
οι πόθοι μου,
οι έγνοιες μου,
τα συναισθήματα μου
Που και που ακαθόριστες σκιές με αρπάζουν
απ’ τα χέρια και χορεύουμε
Ύστερα με αφήνουν να συνεχίσω
την ευθύγραμμη πορεία μου
γεμάτος μπερδεμένες σκέψεις
και αραχνοΰφαντα όνειρα
σαν σύννεφα διαλυμένα απ’την ορμή του ανέμου,
σαν άτεχνα μικρά δημιουργήματα
που παλεύουν άδικα
να μου δώσουν έναν σκοπό στη ζωή μου,
να γεμίσουν με κατανοητές
λέξεις τις λευκές σελίδες του χρόνου μου,
να χτυπήσουν με το καλέμι
παρθένες συλλαβές επάνω στην άργιλο
των ανέλπιδων προορισμών μου
Όλα μάταια,
το τέρμα της διαδρομής μου τόσο μακρινό
και ο Θεός έχει πάψει πια να βαδίζει δίπλα μου
Νιώθω να ψηλώνω μέσα στη μοναξιά
και την απροσδιοριστία
Δεν υπάρχει κανένας
ορίζοντας να τον αγκαλιάσω
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.