Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη //
“Θέλω να αισθάνομαι τη βροχή”
Θέλω να αισθάνομαι τη βροχή. Να διαπερνά κάθε πόρο του δέρματός μου, να φτάνει μέχρι τα οστά μου.
Το να περπατάς στη βροχή είναι μία πράξη απελευθέρωσης. Απελευθέρωσης από το φόβο και κατάκτησης της πραγματικής αυτοεκτίμησης; διότι οι άλλοι θα σκεπάζουν το σώμα τους με ομπρέλες, αλλά εσύ θα αφήνεις τη βροχή να πέφτει επάνω σου. Να στάζει από το κορμί σου, να σε λούζει και να σε ξεπλένει.
Είναι πράξη επαναστατική να περπατάς μέσα στη βροχή. Αισθάνεσαι την ψυχή σου πιο ανάλαφρη, την ελευθερία σου πιο ουσιαστική.
Οι άλλοι θα τρέχουν να την αποφύγουν, ενώ εσύ θα τη λαχταράς. Και αυτό θα σε κάνει να σε πιστέψεις περισσότερο, διότι θα δεις πως μπορείς να καταφέρεις αυτό που οι άλλοι αδυνατούν.
Η βροχή είναι μία πράξη κάθαρσης, λύτρωσης. Από τα λάθη μας, τα πάθη μας, τις σκοτούρες μας. Δε σε παρατηρούν τόσο ενδελεχώς οι άλλοι, αυτό σε απελευθερώνει, σε βοηθά να εκφραστείς δίχως φόβο ή ενοχή.
Την αυτοεκτίμησή μου την έχτισα περπατώντας στη βροχή. Αισθανόμενη ότι εγώ μπορώ να κάνω κάτι που οι άλλοι φοβούνται ή αποφεύγουν. Και αυτό τροφοδοτεί την αίσθηση εμπιστοσύνης προς εμένα και αδρανοποιεί κάθε αρνητική σκέψη.
Η βροχή είναι ανάσα ζωής, μπορεί να θολώνει τα γυαλιά, αλλά ανοίγει τα μάτια της ψυχής. Μυρίζοντας το χώμα στο οποίο πέφτει ενθυμούμαστε την κοινή μας καταγωγή, το χώμα το οποίο είναι η γενεσιουργός αιτία μας.
Θέλω να αισθάνομαι τη βροχή, επειδή αυτό είναι η ηθική αναγέννησή μου. Η κάθαρση της ψυχής μου, μία κατάσταση απολύμανσης από καθετί βλαπτικό, επιβαρυντικό, σκοτεινό. Ένα Καθαρτήριο που με απαλλάσσει από κάθε κηλίδα που μαυρίζει το μέσα μου, διότι το νερό που πέφτει επάνω μου, με απελευθερώνει, με καθαρίζει.
Και βέβαια, βγαίνω και περπατάω στη βροχή. Γιατί έτσι μπορώ να είμαι ελεύθερη, πραγματικά ελεύθερη.
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.