ΠΩΣ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΜΕΡΚΕΛ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ!

Παραλίγο Grexit για 2,5 δισ. ευρώ

«Το δημοψήφισμα μπορεί να ενίσχυσε τον κ. Τσίπρα στην Αθήνα, αλλά τον αποδυνάμωσε εδώ», ανέφερε ο Ντόναλντ Τουσκ.

Πραγματικά με τρομάζει μια πολιτική και ιδεολογική διάχυση εξαιτίας της ελληνικής κρίσης. Των μεγαλύτερων τραγωδιών της ευρωπαϊκής ιστορίας προηγείτο η τακτική συμμαχία των ακραίων από όλες τις πλευρές.
Το δραματικό παρασκήνιο που απέτρεψε το Grexit αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ.
«Στις 7 το πρωί της Δευτέρας, ένιωσα ότι ο κίνδυνος για το τέλος ήταν πολύ κοντά», τονίζει ο κ. Τουσκ και εξηγεί ότι η διαφορά που χώριζε τον κ. Τσίπρα και την κ. Μέρκελ ήταν 2,5 δισ. ευρώ, που αφορούσαν το ποσόν που θα πήγαινε από το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων στις επενδύσεις. «Εκεί, τους είπα ότι αν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις χωρίς αποτέλεσμα, είμαι έτοιμος να πω δημόσια ότι η Ευρώπη είναι κοντά στην καταστροφή για 2,5 δισ. ευρώ», αποκαλύπτει ο κ. Τουσκ, ο οποίος συνεχίζει λέγοντας ότι, ύστερα από κάποιες αλλαγές χωρίς μεγάλη σημασία, τις οποίες έκανε η ελληνική πλευρά, «συνειδητοποίησαν ότι έχουμε συμφωνία και σε 10 λεπτά γράψαμε το κείμενο». 

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου αναφέρεται επίσης στον ρόλο που έπαιξε ο κ. Σόιμπλε, αλλά και ο Ολλανδός πρωθυπουργός και χαρακτηρίζει τη συμφωνία «αναγκαία λύση για να αποφευχθεί το ρίσκο του άμεσου χάους και της χρεοκοπίας». – Ποιες είναι οι γεωπολιτικές διαστάσεις της συμφωνίας; Μιλήσατε γι’ αυτό και πριν το δημοψήφισμα. 

 – Το πιο σημαντικό ζήτημα των διαπραγματεύσεων ήταν να βοηθήσουμε την Ελλάδα, αλλά σίγουρα έπρεπε να συζητηθούν οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες ενός Grexit ως μιας χαοτικής και απρόβλεπτης διαδικασίας με πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες. 'Ημουν σίγουρος ότι δεν υπήρχε το ρίσκο της διάχυσης στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, αλλά σίγουρα μετά από ένα τέτοιο δραματικό γεγονός θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάποιες πολιτικές, ιδεολογικές και γεωπολιτικές συνέπειες. Πραγματικά με τρομάζει μια πολιτική και ιδεολογική διάχυση εξαιτίας της ελληνικής κρίσης, το γεγονός δηλαδή ότι θα μπορούσαμε να ανοίγαμε μια τέτοια συζήτηση στην Ε.Ε. Κατά τη γνώμη μου υπάρχει μια οικονομική και ιδεολογική αυταπάτη και στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, και στο αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, και σε κάποια από τα σχόλια που γίνονται, ότι θα μπορούσαμε να χτίσουμε κάτι εναλλακτικό σε σύγκριση με το ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα. Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, το βλέπουμε και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., ιδιαίτερα από τη ριζοσπαστική αριστερά, μία συζήτηση για το αν μπορούμε να χτίσουμε κάτι άλλο από το παραδοσιακό ευρωπαϊκό όραμα, τη λιτότητα. Η λιτότητα είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η Ευρώπη είναι το μέρος του κόσμου με τη μεγαλύτερη ευημερία. – Μπορεί να επέμβει η Ρωσία;
– Η όλη κατάσταση σχετικά με την Ευρώπη, τη Ρωσία, τη μετανάστευση στη Μεσόγειο, όλα δείχνουν ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά απρόβλεπτη, και οι θεσμοί της Ε.Ε. είναι πολύ καινούργιοι και εύθραυστοι. Και γιατί μιλάω για τον κίνδυνο της ιδεολογικής διάχυσης; Από καιρό σε καιρό πολλοί πολιτικοί, ακαδημαϊκοί και άλλοι βαριούνται με την Ε.Ε. και εμφανίζονται έτοιμοι να αμφισβητήσουν τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών, του τρόπου σκέπτεσθαι και των αξιών μας. Η Ρωσία μπορεί και να μην είναι η σημαντικότερη απειλή. Πιο σημαντικό είναι αυτό που αισθανόμαστε μέσα στην 'Ενωση, που μοιάζει πολύ με το 1968. 'Ισως όχι ως επαναστατική διάθεση, αλλά κάτι σαν ευρεία ανυπομονησία. 'Οταν η ανυπομονησία γίνεται από ατομική συλλογική εμπειρία, αυτό είναι σαν το εισαγωγικό στάδιο μιας επανάστασης και έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά του 1968. Η δε ανεργία των νέων είναι ο πιο καθαρός και απτός λόγος αυτής της κίνησης μέσα στην Ευρώπη. Και φυσικά είναι ξεκάθαρο ότι τα Βαλκάνια σήμερα είναι μια πολύ εύθραυστη περιοχή – όχι μόνο η Ελλάδα με τα οικονομικά προβλήματα. – Κάνετε κάποιο διαχωρισμό μεταξύ των άκρων από τα αριστερά και αυτών από την άλλη πλευρά;
– Αυτό που ήταν εντυπωσιακό για μένα ήταν η τακτική συμμαχία μεταξύ των ακραίων αριστερών και των ακροδεξιών όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά στη συζήτηση για την Ελλάδα, τη συζήτηση εναντίον της λιτότητας, τη συζήτηση για τις ευρωπαϊκές αξίες και τα αντιγερμανικά επιχειρήματα. Το γεγονός ότι όλα αυτά προκαλούν ενθουσιασμό και στις δύο πλευρές συμβολίζει κάτι. Ως ιστορικός και ως άνθρωπος, αυτό που συγκρατώ είναι ότι των μεγαλύτερων τραγωδιών της ευρωπαϊκής ιστορίας προηγούνταν αυτή η τακτική συμμαχία των ακραίων από όλες τις πλευρές, και σήμερα βλέπουμε αυτό το ίδιο φαινόμενο. Ορισμένα από τα επιχειρήματα που ακούμε στην όλη συζήτηση για τη λιτότητα είναι εξωφρενικά. 'Ολα αυτά που λένε οι πολέμιοι είναι εξαιρετικά θελκτικά και πολύ έξυπνα, αλλά δυστυχώς δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την πολιτική πραγματικότητα. Και αυτό μοιάζει με το 1968. Φυσικά και χρειαζόμαστε μια νέα συζήτηση με νέα επιχειρήματα, αλλά είμαι απόλυτα σίγουρος ότι η βασική μας ανάγκη είναι μια πραγματιστική συζήτηση γύρω από το τι μπορούμε να κάνουμε με την Ε.Ε. και το ευρώ. Σε αυτό το πλαίσιο ανησυχώ λίγο. Αλλά ο ρόλος μου δεν είναι να συζητάω ιδεολογικά, γιατί έχουμε πραγματικά προβλήματα να λύσουμε. Και η ιδεολογική συζήτηση είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος εδώ στις Βρυξέλλες. Εγώ πάντα προσπαθώ να πείσω τους ηγέτες να διαπραγματεύονται με αριθμούς, νόμους και εγγυήσεις, και όχι με συναισθήματα. ― Μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν μεγάλο λάθος που δεν προσφέρατε περισσότερη ευελιξία στον κ. Σαμαρά όταν σας τη ζήτησε, και τώρα πληρώνετε το τίμημα. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
― Σίγουρα ο κ. Σαμαράς ήταν πιο συνεργάσιμος όσον αφορά την ουσία των μεταρρυθμίσεων. Νομίζω ότι η διαδικασία των διαπραγματεύσεων για ένα πιθανό τρίτο πρόγραμμα θα ήταν ευκολότερη, δεν λέω κάτι αμφιλεγόμενο. Αυτό που δεν είμαι σίγουρος είναι αν το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών θα ήταν διαφορετικό, και δεν μου αρέσουν οι συζητήσεις που έπονται των γεγονότων. Πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι και προσεκτικοί πριν και όχι μετά, καθώς είναι άχρηστο να παριστάνουμε τους σοφούς μετά την έκβαση των γεγονότων. 

Πηγή: kathimerini.newspaperdirect.com