Γράφει η Πόπη Ντόβα – Μπαζάκα //
Η ρήση του Γκαίτε ότι “η εφηβική ηλικία είναι η ηλικία από την οποία εξαρτάται η τύχη οποιουδήποτε έθνους” έχει διαχρονική αξία, γιατί, πράγματι, οι νέοι είναι η ακτινογραφία κάθε εποχής και η αναπαράσταση της ζωής όλων όσων σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη διαπαιδαγώγηση τους.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Κοινωνικής Δικτύωσης πολλά περιστατικά οπαδικής βίας, όπως και παιδικής και εφηβικής παραβατικότητας που αρκετές φορές παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όπως σοβαρά ατυχήματα μέχρι και απώλεια ανθρώπινων ζώων σε σχολικούς η εξωσχολικούς χώρους.
Μελετώντας, επισταμένως, αυτά τα θλιβερά φαινόμενα βίας τα οποία διαδραματίζονται στον κοινωνικό ιστό, συνάγεται το συμπέρασμα ότι υποκρύπτεται μία” ηθική αυτουργία”, γιατί, ως γνωστόν, η εκάστοτε εποχή διαμορφώνεται και αναμορφώνεται από τη δράση, την αντίδραση και τις πρακτικές των μεγαλύτερων σε επίπεδο οικογένειας ή γενικότερα κοινωνίας.