Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη //

Μυστικά και ημερολόγια
Όταν μία σχέση δεν εμπεριέχει εμπιστοσύνη μοιάζει με έναν πνεύμονα που δεν έχει ανάσα; δε ζει δηλαδή.
Δεν μπορεί το μάτι να βλέπει τον άλλον είκοσι τέσσερις ώρες, κάποιες ώρες, λεπτά, μέρες, η παρουσία του θα σου διαφεύγει.
Θα σκέφτεσαι ότι ξένα χέρια τον αγκαλιάζουν, ότι εραστές τη συντροφεύουν και πίνουν μπύρες από τα γοβάκια της. Και μοιάζουν με την άμαξα που παίρνουν τη Σταχτοπούτα της ιστορίας σου μακριά σου.
Και θα λιώνεις, θα υποφέρεις, ακόμα και αν δείγμα απιστίας ποτέ δε σου έδωσε το έτερο πρόσωπο. Και δε θα είναι ο ιδρώτας που πλημμυρίζει το μαξιλάρι σου; αλλά οι σκέψεις σου που ξεχύνονται εκείνη την ώρα που οι υποχρεώσεις της ημέρας για λίγο υποχωρούν.
Καθάριζε, ένα απόγευμα Κυριακής που είχε για ξεκούραση, εκείνη αποφάσισε να το αφιερώσει στην φροντίδα του σπιτιού.
Τινάζοντας και ξεσκονίζοντας, μέσα σε ένα συρτάρι βρήκε ένα ημερολόγιο. Ένα από αυτά στα οποία οι προσωπικές εξομολογήσεις κάνουν την εμφάνισή τους, ελεύθερες να εκφραστούν ελεύθερα σε έναν ασφαλή, προστατευμένο χώρο.
Το σαράκι της περιέργειας άρχισε να τριβελίζει το μυαλό της. Να το ανοίξει ή να μην το ανοίξει; Και αν διαβάσει πικάντικες λεπτομέρειες, κρυμμένα μυστικά που αγνοεί;
Και από την άλλη, να μη δείξει εμπιστοσύνη; Να προδώσει αυτή την ιερή έννοια για να ικανοποιήσει το έντονο συναίσθημα της περιέργειας που θέλει όλα να τα μαθαίνει και δεν εμπιστεύεται;
Όχι, η εμπιστοσύνη είναι βασική, η ραχοκοκαλιά, η Ακρόπολη των συστατικών που ορίζουν τις καλές ανθρώπινες σχέσεις. Άσε το μικρό πλασματάκι μέσα σου να χτυπιέται και να σε τριβελίζει, μείνει στο ύψος σου, έχει εμπιστοσύνη.
Σκεφτόταν και ξανασκεφτόταν, τι να κάνεις ρωτούσε τον εαυτό της ξανά και ξανά.
Λίγες σελίδες που θα τη φέρουν μπροστά σε μία αποκάλυψη; ή σε τίποτα καινούργιο;
Διαρκής αμφιταλάντευση, αγωνία και μία υποψία που δημιουργεί μία γρατζουνιά στην τέλεια και ακλόνητη εμπιστοσύνη που θεωρούσε ότι έχει.
Λες η περιέργεια που σκότωσε το ποντίκι αλλά ανακάλυψε και την Επιστήμη να την οδηγήσει να τραυματίσει τη σχέση της;
Τι θα επιλέξει άραγε; Πόσο αξίζει ένα κοίταγμα, μία στιγμιαία ικανοποίηση το δώρο της εμπιστοσύνης που είναι η βάση όλων των καλών σχέσεων;
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.