Όταν βιώνουμε δυσάρεστα συναισθήματα όπως λύπη, θυμό, άγχος ή πόνο, μέσα μας συχνά υπάρχει μια έντονη αντίσταση απέναντι σε αυτό που μας συμβαίνει.
Οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουν τα συναισθήματα αυτά σαν «ανεπιθύμητους επισκέπτες» ή ακόμα και σαν εχθρούς που πρέπει να ξεφορτωθούν γρήγορα. Μέσα μας ξυπνάει η αντιδραστικότητα και ο επαναστατικός εαυτός που είτε δεν μπορεί να ανεχτεί αυτό που νιώθουμε ή που μας κρίνει αρνητικά γι’ αυτό που νιώθουμε.
Εάν όμως καταφέρουμε να περάσουμε από την επανάσταση στην αποδοχή των συναισθημάτων μας, τότε θα αρχίσουμε να βλέπουμε τη ζωή σαν ένα «σχολείο», όπου οι καταστάσεις στοχεύουν να μας διδάξουν αυτό που χρειαζόμαστε να μάθουμε. Τότε, οι επώδυνες καταστάσεις θα μεταμορφωθούν σε γρίφους που πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε χάνοντας τον τόσο ενοχλητικό χαρακτήρα τους.
Όταν αποδεχόμαστε τα συναισθήματα μας, αποδεχόμαστε την πολυμορφία της ανθρώπινης εμπειρίας και κατανοούμε ότι ο φόβος, ο πόνος ή η θλίψη δεν μπορούν να καταργηθούν από τη ζωή μας. Όσο πιο πολύ παλεύουμε εναντίον αυτών των καταστάσεων, τόσο πιο πολύ ενέργεια τους δίνουμε,δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο. Όταν αντίθετα τις αποδεχόμαστε, τις αποδυναμώνουμε.
Αντί λοιπόν να είμαστε θυμωμένοι που θυμώσαμε ή θλιμμένοι επειδή έχουμε κατάθλιψη, μπορούμε να αποδεχτούμε τα συναισθήματα μας, ν’αποδεχτούμε ότι είναι και αυτά πολύτιμα κομμάτια της εμπειρίας μας.
Πηγή: happymind
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.