''Κοιτάζουμε το ρολόι, να κυλήσει η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, αυτός ο μήνας, να έρθει το αύριο, το μεθαύριο, η άλλη εβδομάδα και πάλι από την αρχή.
Γεμίζουμε τη μέρα με πτώματα στιγμών, με ώρες σκοτωμένες, που εμείς τις σκοτώσαμε σε μια αναμονή για κάτι δυνατό και μοναδικό που θα μας συνταράξει και που δεν έρχεται κι όλο το περιμένουμε.
Γεμίζουμε το είναι μας με σωρούς σκουπιδιών που μάς πλασάρουν σαν αξίες, σαν αρχές, σαν ιδανικά, σαν..., σαν... Κι ύστερα, απλοί θεατές, παρακολουθούμε το σωρό των σκουπιδιών να μεγαλώνει, να μας πνίγει, να θάβει τις πραγματικές μας ανάγκες, τα "θέλω" μας, τις προσδοκίες μας...
Πιανόμαστε από λέξεις, αναζητώντας σωσίβια σωτηρίας στα όσα οι άλλοι μας λένε, λες κι αυτοί γεννήθηκαν σοφοί και ιδανικοί εκφραστές του αλάθητου και του ορθού.
Κι όταν καταπλακωμένοι από τα συντρίμια της δικής μας ζωής και των άλλων τα περιττώματα αναζητήσουμε καθαρό αέρα λύτρωσης, δεν θα υπάρχει αύριο πλέον. Το ρολόι θα έχει πια σταματήσει...''
Γεμίζουμε τη μέρα με πτώματα στιγμών, με ώρες σκοτωμένες, που εμείς τις σκοτώσαμε σε μια αναμονή για κάτι δυνατό και μοναδικό που θα μας συνταράξει και που δεν έρχεται κι όλο το περιμένουμε.
Γεμίζουμε το είναι μας με σωρούς σκουπιδιών που μάς πλασάρουν σαν αξίες, σαν αρχές, σαν ιδανικά, σαν..., σαν... Κι ύστερα, απλοί θεατές, παρακολουθούμε το σωρό των σκουπιδιών να μεγαλώνει, να μας πνίγει, να θάβει τις πραγματικές μας ανάγκες, τα "θέλω" μας, τις προσδοκίες μας...
Πιανόμαστε από λέξεις, αναζητώντας σωσίβια σωτηρίας στα όσα οι άλλοι μας λένε, λες κι αυτοί γεννήθηκαν σοφοί και ιδανικοί εκφραστές του αλάθητου και του ορθού.
Κι όταν καταπλακωμένοι από τα συντρίμια της δικής μας ζωής και των άλλων τα περιττώματα αναζητήσουμε καθαρό αέρα λύτρωσης, δεν θα υπάρχει αύριο πλέον. Το ρολόι θα έχει πια σταματήσει...''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.