Παρακολουθώντας το ντιμπέιτ Τρας – Σούνακ για την ηγεσία των Συντηρητικών, αναρωτήθηκα πώς μια μεγάλη χώρα όπως η Βρετανία, με στέρεους θεσμούς, ισχυρά κοινωνικά ανακλαστικά και σπουδαία ιστορία, έφτασε να έχει σε πρωταγωνιστικούς ρόλους πολιτικούς κατώτερους των περιστάσεων, όπως ο Μπόρις Τζόνσον, ο Νάιτζελ Φάρατζ ή ο Ντέιβιντ Κάμερον.
Πώς ο λαϊκιστής Μπόρις, ψεύτης και με φανερή έλλειψη ηθικού έρματος, κατάφερε να ξεγελάσει τους Βρετανούς και να αναδειχθεί πρωθυπουργός, ξεπερνώντας όλα τα θεσμικά αναχώματα που μια δημοκρατία εκατοντάδων ετών είχε χτίσει για να αποκλείσει την αναρρίχηση φαύλων στην εξουσία;
Νομίζω πως μεγάλη ευθύνη για το νέο αυτό φαινόμενο έχουν τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και η συνεχώς αυξανόμενη τάση του κόσμου να ενημερώνεται από αντισυστημικά Μέσα. Που ποντάρουν στα σκάνδαλα, στις αποκαλύψεις και στις συνωμοσίες, τις οποίες… θάβουν τα κανονικά ΜΜΕ.
Ποιος δεν θυμάται εκείνο το περίφημο κόκκινο πούλμαν, με το οποίο οι υπερασπιστές του Brexit περιόδευαν τη χώρα. Εγραφε στο πλάι του με τεράστια στοιχεία: «384 εκατομμύρια λίρες. Tόσα δίνει το βρετανικό κράτος κάθε χρόνο στις Βρυξέλλες – δεν θα ήταν καλύτερο να πήγαιναν στο βρετανικό ΕΣΥ;».
Ολη η εκστρατεία για την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. βασίστηκε σε ένα ψεύτικο, κατασκευασμένο σλόγκαν, που με τη βοήθεια των μέσων δικτύωσης και τα fake news των υποστηρικτών του Brexit μεταμορφώθηκε στον πολιορκητικό κριό κατά της καμπάνιας παραμονής στην Ευρώπη. Και οδήγησε μεγάλο μέρος της βρετανικής υπαίθρου να ψηφίσει υπέρ της εξόδου.
Ποιος λογικός άνθρωπος, λοιπόν, με γνώσεις, εμπειρία, όραμα και ταλέντο θα αφήσει το επάγγελμά του για να ασχοληθεί με την πολιτική, όταν την ατζέντα την υπαγορεύουν τα κοινωνικά δίκτυα και οι συνωμότες του Διαδικτύου;
Και στην Ελλάδα τα πράγματα δεν πάνε καλά με τα κοινωνικά δίκτυα. Η ρητορική μίσους και η συστηματική προσπάθεια δολοφονίας χαρακτήρων βρίσκεται πλέον σε πρωτοφανή έξαρση. Οταν κάποιοι για κομματικό όφελος επιχείρησαν να «λερώσουν» άμεμπτους ανθρώπους, όπως ο πρώην πρόεδρος του ΣτΕ και για 34 ημέρες πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος, είναι φανερό ότι ουδείς έχει ασυλία. Και όποιος ασχολείται με την πολιτική κινδυνεύει για ασήμαντη αφορμή να μπει στο στόχαστρο των ανθρωποφάγων του πληκτρολογίου. Ερχονται, δυστυχώς, οι Ελληνες… Φάρατζ.
Πηγή: https://www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.