Επιμέλεια- ανθολόγηση: Καλομοίρα Πιέτρη- Αυγούστη //
Σοφία Κλειούση «Φοβάμαι»
Φοβάμαι τις άδειες κάμαρες,
τα ερημωμένα κορμιά,
και το κουφάρι του παιδικού μου σπιτιού,
χαίνουσα πληγή, να καταπίνει αγγίγματα,
μορφές και σημασίες.
Φοβάμαι και τα σωριασμένα υλικά του χαμού,
σαν να μην λαξευτήκανε ποτέ τους
στο σχήμα μια κόχης, ενός περβαζιού,
μιας νοτισμένης θύμησης
ενός ανεπίστροφου ταξιδιού.
Φοβάμαι τις πετρωμένες ώρες, τις νεκρές,
δεν τις μετράς με ένα Φθινόπωρο,
ένα παραμύθι, ένα φιλί,
αλλά βουλιάζεις στην ακόρεστή τους λήθη
χωρίς να περιμένεις έρωτα, πόνο ή θεό
και έτσι, γδυτό και αδιαφέντευτο,
μέσα στην έκσταση του κενού
σε βρίσκει δίχως έλεος και δίχως απαντοχή
ο αντίπαλός σου εαυτός.
Φοβάμαι τις αξόδευτες λέξεις, της σιωπής
τις ασυντρόφευτες βραδιές της ενοχής
τις ορφανεμένες αγκαλιές – κανένα πια αντάμωμα,
κανένας αποχωρισμός,
τις παγωμένες φλέβες, άψυχα όταν χτυπούν,
δίχως να τις τρικυμίζει ο παλμός μιας αγάπης,
ενός μίσους, μια ιδέας.
Τα χείλη που δεν τρέμουνε, όταν αποσβολώνει
ο χρόνος τη στιγμή
και αμείλικτη η αλήθεια σε συγκλονίζει
ως τα τρίσβαθα της ύπαρξής σου,
πες το δέος, πες το μεγαλείο και πες το ανάγκη
και πες το Θεό.
Από την ποιητική συλλογή «Πρεμιέρα», εκδ. Ρώμη
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.