Γράφει η Αστέρω
Η εμπιστοσύνη δε χαρίζεται. Δε χτίζεται μέσα σε μια στιγμή, ούτε γεννιέται από μεγάλα λόγια. Χτίζεται με μικρές πράξεις, με σταθερά βλέμματα, με χέρια που απλώνονται ξανά και ξανά. Κι αυτό που τη γεννάει δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αφοσίωση.
Αφοσίωση σημαίνει να ξυπνάς κάθε μέρα και να διαλέγεις τον ίδιο άνθρωπο. Όχι επειδή «πρέπει», αλλά επειδή δε θες κανέναν άλλο. Είναι το να κοιτάς γύρω σου και να μην ψάχνεις αλλού. Είναι το να παραμένεις ακόμα κι όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, ακόμα κι όταν οι σιωπές βαραίνουν.
Η αφοσίωση είναι η σιωπηλή υπόσχεση που δίνεις χωρίς να χρειάζεται να την πεις. Ο άλλος το νιώθει. Στην αγκαλιά σου, στη φωνή σου, στο πώς στέκεσαι δίπλα του όταν όλα μοιάζουν να γκρεμίζονται. Και τότε γεννιέται η εμπιστοσύνη. Γιατί ξέρει πως ό,τι κι αν γίνει δε θα φύγεις.
Η εμπιστοσύνη είναι το πιο τρυφερό αλλά και το πιο εύθραυστο δώρο. Σου δίνεται με δισταγμό, γιατί κανείς δε θέλει να πληγωθεί. Μα όταν υπάρχει αφοσίωση, αυτός ο φόβος σβήνει. Όταν βλέπεις ότι ο άλλος σε διαλέγει ξανά και ξανά, η ψυχή ησυχάζει. Κι εκεί αρχίζει να ανθίζει η εμπιστοσύνη.
Σε μια ερωτική σχέση, η αφοσίωση δε μετριέται στα «σ’ αγαπώ». Μετριέται στα «είμαι εδώ». Στην αγκαλιά που περιμένει στο τέλος μιας δύσκολης μέρας. Στο μήνυμα που έρχεται όταν το χρειάζεσαι πιο πολύ. Στη ματιά που σε ψάχνει μέσα στο πλήθος και σε βρίσκει πάντα. Αυτές οι μικρές πράξεις είναι που χτίζουν τα θεμέλια.
Κι όταν η εμπιστοσύνη χτιστεί, η σχέση αλλάζει. Δε ζεις πια με φόβο, δε φοβάσαι την απώλεια, δεν αμφισβητείς την αλήθεια του άλλου. Απλώς ξέρεις. Ξέρεις ότι είσαι σε ασφαλές έδαφος, ότι μπορείς να αφεθείς χωρίς να σκέφτεσαι αν θα πληγωθείς. Κι αυτή η σιγουριά είναι που επιτρέπει στην αγάπη να μεγαλώσει, να γίνει ρίζα και κορμός μαζί.
Η αφοσίωση δεν είναι εύκολη. Δοκιμάζεται από τον χρόνο, την καθημερινότητα, την απόσταση. Μα εκεί βρίσκεται και η αξία της. Το να λες «ναι» ξανά και ξανά στον ίδιο άνθρωπο, όχι επειδή δεν έχεις άλλη επιλογή, αλλά επειδή αυτό είναι το μόνο που θέλεις.
Κι έτσι, μέσα σ’ αυτή την αφοσίωση, γεννιέται το πιο πολύτιμο συναίσθημα. Η εμπιστοσύνη. Το βλέμμα που σε καθησυχάζει χωρίς λόγια. Η αγκαλιά που δε σε αφήνει να αμφιβάλλεις. Το χαμόγελο που ξέρεις ότι είναι δικό σου.
Γιατί τελικά, η αγάπη δεν είναι πυροτέχνημα. Δεν είναι η έξαψη μιας στιγμής. Είναι η βεβαιότητα του «μαζί». Κι αυτή η βεβαιότητα έρχεται μόνο μέσα από αφοσίωση.
Η αφοσίωση φέρνει την εμπιστοσύνη. Και η εμπιστοσύνη φέρνει την αληθινή γαλήνη. Αυτή που κάνει μια σχέση να αντέχει, να ανθίζει, να γίνεται καταφύγιο.
Και κάπου εκεί, ανάμεσα σε ένα «είμαι εδώ» κι ένα βλέμμα που δεν τρέμει, καταλαβαίνεις. Η αφοσίωση δεν είναι θυσία· είναι το πιο καθαρό δώρο που μπορείς να δώσεις. Κι είναι το μόνο που γεννάει την αγάπη που μένει.
Πηγή: https://lovenmore.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.