Τα λόγια του ποιήματος παραμένουν τρομακτικά επίκαιρα, 132 χρόνια μετά τη συγγραφή του, καθώς περιγράφει με τον πιο εύστοχο τρόπο τόσο αυτούς που μας κυβερνάνε αλλά και τον Νεοέλληνα!!
Newsroom
Ο σατυρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής έγραψε το ποίημα «Δυστυχία σου Ελλάς» το 1893 σατιρίζοντας την κατάσταση στην Ελλάδα την περίοδο της πρώτης χρεοκοπίας, την οποία αποφάσισε ο τότε πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης. Ίσως το πιο εύστοχο και διαχρονικό ποίημα για την κακοδαιμονία της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που αντικατοπτρίζει όλα τα ελαττώματα της φυλής με απαράμιλλο σαρκασμό, αυτογνωσία και γλυκόπικρο χιούμορ.
Ο Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 2 Φεβρουαρίου 1853 και πέθανε στο Νέο Φάληρο στις 26 Αυγούστου του 1919. Ήταν ένας από ένας από τους σπουδαιότερους της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί «σύγχρονος Αριστοφάνης». Κατά τη διάρκεια της ζωής του προτάθηκε για Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας συνολικά 5 φορές.
Τα λόγια του ποιήματος παραμένουν τρομακτικά επίκαιρα, 132 χρόνια μετά τη συγγραφή του, καθώς περιγράφει με τον πιο εύστοχο τρόπο τόσο αυτούς που μας κυβερνάνε αλλά και τον Νεοέλληνα!!
«Δυστυχία σου Ελλάς»
«Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά ‘χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.
Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα
Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
…ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.
Ο Έλληνας δύο δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Γι’ αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σιχτίρ στα χρόνια τα παλιά, σιχτίρ και στα καινούργια!
Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη…
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει».
Το συγκεκριμένο σατυρικό ποίημα ερμήνευσε -μεταξύ άλλων- ο Κώστας Χατζής.
Πηγή: https://www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.