Κάποιος ο οποίος είναι συντηρητικός θα εκφράζει πιο συντηρητικές απόψεις. Κάποιος ο οποίος είναι πιο σύγχρονος θα εκφράζει πιο επαναστατικές απόψεις.
Ένας επαναστάτης μπορεί να έχει συντηρητικά στοιχεία, ένας συντηρητικός μπορεί να έχει επαναστατικά στοιχεία, είτε με την αρνητική είτε με την θετική έννοια. Τον συντηρητικό και τον επαναστάτη τον κρίνουμε από το κατά πόσο ανέχεται την διαφορετικότητα. Από το κατά πόσο είναι αφοριστικός.
Αλλάζει ο άνθρωπος; Αν λες ότι ο άνθρωπος αλλάζει αυτό σημαίνει ότι εσύ αλλάζεις; Πόσα από αυτά που λέμε είναι αοριστολογίες, γενικεύσεις, που συλλάβαμε από μια έμπνευση, από κάτι που διαβάσαμε ή στοχαστήκαμε; Μπορούμε να εμβαθύνουμε παραπέρα ή περιοριζόμαστε στην ασφάλεια και ικανοποίηση του εαυτού μας; Έχουμε το θάρρος να το μοιραστούμε; ή κρατάμε μόνο την γενική αλήθεια; Έχουμε την πρόθεση να γίνουμε συγκεκριμένοι; Ο άνθρωπος στην ουσία δεν αλλάζει, και αυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, ένας εξωστρεφής καλώς είναι εξωστρεφής, ένας εσωστρεφής καλώς είναι εσωστρεφής. Για παράδειγμα κάποιοι που παίζουν χέβι μέταλ μουσική δεν κάνουν κάτι ανήθικο αν, 1)οι στίχοι τους είτε δεν προκαλούν είτε εμπεριέχουν λαμπρά μηνύματα, 2) έχουν μια φυσιολογική ζωή σαν και εσένα, 3) δεν το κάνουν μόνο για τα χρήματα. Ας μην κολλάμε όμως στην επιφάνεια, η πρόσδεση μας με την ύλη είναι αναπόφευκτη για να μετουσιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο. Αυτό που αλλάζει και μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος, είναι οι ψυχολογικές του κατακρατήσεις, κοινώς τα ψυχολογικά του προβλήματα με την στενή και ευρεία έννοια. Τότε ο άνθρωπος κάνει άλματα αλλαγής και κάθε άλμα θέλει τον χρόνο του.
Έχουμε μάθει να έχουμε κρίση και να μην συμφωνούμε ή διαφωνούμε απερίσκεπτα σε ότι καλό ή κακό; Έχουμε μάθει να φοβόμαστε να διαφωνήσουμε, σαν πρόβατα να μην έχουμε δικιά μας γνώμη και ταυτόχρονα να διασπείρουμε την άγνοια μας, σαν αυθεντίες, στην ουσία αυτό είναι φόβος. Άσχετα αν υπάρχει προσκόλληση ή υπερεκτίμηση από μερικούς όλοι θαυμάζουμε τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, αλλά ποιος θα άντεχε να "κοντραριστεί" μαζί τους; Πόσο μπορούμε να ανεχτούμε έναν διάλογο; εριστικό ή μη;
Ένας Σωκράτης θα ανεχόταν έναν άλλο Σωκράτη ή θα αλληλοσκοτωνόντουσαν; Τα ομώνυμα έλκονται ή απωθούνται; Υπάρχει οικείος ή ανοίκειος διάλογος;
Ένας επαναστάτης μπορεί να έχει συντηρητικά στοιχεία, ένας συντηρητικός μπορεί να έχει επαναστατικά στοιχεία, είτε με την αρνητική είτε με την θετική έννοια. Τον συντηρητικό και τον επαναστάτη τον κρίνουμε από το κατά πόσο ανέχεται την διαφορετικότητα. Από το κατά πόσο είναι αφοριστικός.
Αλλάζει ο άνθρωπος; Αν λες ότι ο άνθρωπος αλλάζει αυτό σημαίνει ότι εσύ αλλάζεις; Πόσα από αυτά που λέμε είναι αοριστολογίες, γενικεύσεις, που συλλάβαμε από μια έμπνευση, από κάτι που διαβάσαμε ή στοχαστήκαμε; Μπορούμε να εμβαθύνουμε παραπέρα ή περιοριζόμαστε στην ασφάλεια και ικανοποίηση του εαυτού μας; Έχουμε το θάρρος να το μοιραστούμε; ή κρατάμε μόνο την γενική αλήθεια; Έχουμε την πρόθεση να γίνουμε συγκεκριμένοι; Ο άνθρωπος στην ουσία δεν αλλάζει, και αυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, ένας εξωστρεφής καλώς είναι εξωστρεφής, ένας εσωστρεφής καλώς είναι εσωστρεφής. Για παράδειγμα κάποιοι που παίζουν χέβι μέταλ μουσική δεν κάνουν κάτι ανήθικο αν, 1)οι στίχοι τους είτε δεν προκαλούν είτε εμπεριέχουν λαμπρά μηνύματα, 2) έχουν μια φυσιολογική ζωή σαν και εσένα, 3) δεν το κάνουν μόνο για τα χρήματα. Ας μην κολλάμε όμως στην επιφάνεια, η πρόσδεση μας με την ύλη είναι αναπόφευκτη για να μετουσιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο. Αυτό που αλλάζει και μπορεί να αλλάξει ο άνθρωπος, είναι οι ψυχολογικές του κατακρατήσεις, κοινώς τα ψυχολογικά του προβλήματα με την στενή και ευρεία έννοια. Τότε ο άνθρωπος κάνει άλματα αλλαγής και κάθε άλμα θέλει τον χρόνο του.
Έχουμε μάθει να έχουμε κρίση και να μην συμφωνούμε ή διαφωνούμε απερίσκεπτα σε ότι καλό ή κακό; Έχουμε μάθει να φοβόμαστε να διαφωνήσουμε, σαν πρόβατα να μην έχουμε δικιά μας γνώμη και ταυτόχρονα να διασπείρουμε την άγνοια μας, σαν αυθεντίες, στην ουσία αυτό είναι φόβος. Άσχετα αν υπάρχει προσκόλληση ή υπερεκτίμηση από μερικούς όλοι θαυμάζουμε τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, αλλά ποιος θα άντεχε να "κοντραριστεί" μαζί τους; Πόσο μπορούμε να ανεχτούμε έναν διάλογο; εριστικό ή μη;
Ένας Σωκράτης θα ανεχόταν έναν άλλο Σωκράτη ή θα αλληλοσκοτωνόντουσαν; Τα ομώνυμα έλκονται ή απωθούνται; Υπάρχει οικείος ή ανοίκειος διάλογος;
Μα πόσο αδύναμοι είμαστε εμείς οι άνθρωποι.
- Αντώνης Χαρατσής
ΥΓ: ΑΛΛΑΓΗ
Πραγματική αλλαγή σημαίνει να μην περιμένουμε τίποτα από τους άλλους.
Όσο περιμένουμε κάποιου είδους ανταμοιβή από τους άλλους, όποιοι και αν
είναι αυτοί οι άλλοι, οι φίλοι μας, οι γονείς μας, οι πολιτικοί, οι
γκουρού, οι εραστές μας κτλ, τόσο εξαρτόμαστε από αυτούς και άρα από την
σκέψη μας.
- Αντώνης Χαρατσής
- Αντώνης Χαρατσής
ΥΓ: ΑΛΛΑΓΗ
- Αντώνης Χαρατσής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.