Ο Okakura Kakuzo αναφέρει: “Η εκτίμηση των λουλουδιών θα πρέπει να ήταν σύγχρονη με την ποίηση του έρωτα”… “Ο πρωτόγονος άνθρωπος, με το να προσφέρει το πρώτο λουλουδένιο στεφάνι στην αγαπημένη του, υψώθηκε πάνω από το θηρίο. Έγινε ανθρώπινος γιατί ξεπέρασε τις ωμές φυσικές του ανάγκες. Πέρασε στη σφαίρα της τέχνης γιατί διέκρινε τη χρησιμότητα του άχρηστου”.
Η γιαπωνέζικη παράδοση λέει ότι οι πρώτες συνθέσεις φτιάχτηκαν από μοναχούς όταν, μετά από κάποια θύελλα, μάζεψαν με συμπόνια τα ξεριζωμένα και σκόρπια λουλούδια και τα συγκέντρωσαν σε δοχεία με νερό για να παρατείνουν τη ζωή τους, να ελαφρύνουν τον πόνο τους και να τους προσφέρουν ένα ένδοξο θάνατο.
Πάντως, σε όλους τους πολιτισμούς η ανθοδετική τέχνη γεννήθηκε σαν μια προσφορά στους θεούς και οι πρώτες συνθέσεις τοποθετήθηκαν σαν θυσία στους βωμούς. Είναι η θυσία του ωραίου, η προσφορά της ζωής που ανανεώνεται κυκλικά και συνεχόμενα. Είναι το σύμβολο του εύθραυστου και του εφήμερου που, όμως, έχει μέσα του τη δύναμη της ανανέωσης, όπως είναι η ίδια η ζωή και η ανθρώπινη ύπαρξη.
Το άνθος είναι το σύμβολο της αρμονίας, παιδί της γης και του ουρανού. Από τη γη και την υγρασία αποκτά τη δύναμη εξάπλωσής του και τη στήριξή του. Από τον ουρανό και το φως, τη δύναμη της αύξησης και του ύψους. Θυσιασμένο ανάμεσα σε δύο αβύσσους, αναζητάει το φως σε μια προσπάθεια απελευθέρωσης.
Αυτά τα “όντα φωτός”, όπως τα αποκάλεσε ο Jung, είναι το ίδιο το σύμβολο του πνευματικού εγώ του ανθρώπου, που παλεύει να υψωθεί πάνω από τα γήινα στοιχεία του για να αγγίξει το πνευματικό φως, για να ανθίσει από επαφή με τις ακτίνες του ηλίου της γνώσης. Και όταν ο άνθρωπος ανθίζει προσφέρει ότι καλύτερο έχει μέσα του, τον ανώτερο εαυτό του, όπως κάνει το λουλούδι, με το άρωμα και το χρώμα του.
Ο Παράκελσος μας λέει ότι τα φυτά είναι κανάλια κοσμικής ενέργειας και ότι κάθε μέρος του φυτού δέχεται την ευεργετική επίδραση των ενεργειών κάποιου πλανήτη. Έτσι, ο Κρόνος κυβερνάει τις ρίζες, ο Ερμής το σπόρο, η Σελήνη τα φύλλα και ο Δίας το καρπό. Τα άνθη, διοχετεύουν την ενέργεια της Αφροδίτης και είναι, επομένως, όντα αγάπης, ομορφιάς και ζωής. Ίσως γι’ αυτό το λόγο έχει ειπωθεί για τα λουλούδια πως είναι “αστέρια πάνω στη γη”.
Η προσφορά λουλουδιών και το στόλισμα χώρων με συνθέσεις ή βάζα είναι σήμερα, όχι μόνο μια κοινωνική συνήθεια αλλά και, όπως ήταν πάντοτε, ένα δείγμα αγάπης, εκτίμησης και ευαισθησίας. Όμως, γι’ αυτό το ευγενικό σκοπό κόβονται καθημερινώς χιλιάδες λουλούδια σ’ όλο τον κόσμο. Μπροστά στη θυσία τόσων λουλουδιών, ποια είναι η στάση μας; Δεν μπορεί μια τέχνη αγάπης και ευαισθησίας να μείνει αναίσθητη μπροστά στη σπατάλη και τη περιφρόνηση της ζωής, στην έλλειψη εκτίμησης του ωραίου, βλέπoντας λουλούδια πεταμένα ή μαραμένα στα βάζα τους. Τους αξίζει καλύτερη μοίρα.
Και εμείς οι άνθρωποι έχουμε πολλά να μάθουμε από αυτά τα εφήμερα όντα που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα χέρια μας, στα βάζα μας ή ακόμα στις γλάστρες και στους κήπους μας. Τους αξίζει η ίδια αγάπη που εκείνα προσφέρουν και ένα μεγάλος θαυμασμός.
Έτσι λοιπόν, η απλή διακόσμηση μετατρέπεται σε τέχνη και ακόμη περισσότερο, σ’ ένα δρόμο αναζήτησης της ομορφιάς και του ίδιου του εαυτού μας, σ’ ένα δρόμο διαλογισμού και μελέτης γιατί “η τέχνη είναι η σοφία που έγινε ομορφιά”.
Συμβολική σημασία των λουλουδιών
Ακακία
Φιλία. Συμφωνία. Αναγέννηση και Αθανασία. Μύηση και Γνώση. Ερμής
Αζαλέα
Χάρη. Ισορροπία. Παροδικότητα, το εφήμερο.
Αλόη
Πικρία. Ακεραιότητα.
Αμυγδαλιά
Ευτυχία. Ομορφιά. Επαγρύπνηση. Αναγέννηση. Γονιμότητα.
Ανεμώνα
Γεννημένη από το αίμα του Άδωνη.
Το εφήμερο: Από τον άνεμο, το περαστικό.
Μοναξιά. Απλότητα
Βελανιδιά
Σταθερότητα. Αντοχή. Δύναμη. Μακροζωία. Σοφία. Φιλοξενία.
Δίας.
Γαρύφαλλο
Αγάπη. Πάθος. Θαυμασμός. (κίτρινο=απόρριψη)
Γεράνι
Μελαγχολία. Παρηγοριά.
Γιασεμί
Γλυκύτητα. Χάρη. Έλξη. Λεπτότητα
Γλαδιόλα
Τάξη. Εμπιστοσύνη
Δάφνη
Σοφία και Νίκη. Δόξα. Εσωτερική Γνώση.
Ήλιος
Έλατο
Ακεραιότητα. Υπομονή
Ελιά
Ειρήνη. Γονιμότητα. Εξαγνισμός. Δύναμη. Νίκη. Ευγένεια. Προστασία ενάντια στο κακό. Φως.
Δίας.
Ζέρμπερα
Μυστήριο
Ηλιοτρόπιο
Αξιοπρέπεια. Πιστότητα. Προσευχή. Αφοσίωση. Δόξα του θείου έρωτα. Ήλιος.
Ίρις
Μεσολαβητής. Εξαγνισμός και προστασία. Τα φύλλα της σημαίνουν ορθότητα, σαν το σπαθί.
Καλεντούλα
Χωρισμός. Μακροζωία
Καμέλια
Φρονιμάδα. Σταθερότητα. Υγεία. Καλεί πνεύματα καλοσυνάτα και ανώτερα.
Κερασιά
Νεότητα. Άνοιξη. Ευημερία.
Κισσός
Ευτυχία. Φιλία. Αθανασία.
Κρόνος
Κλίβια
Ευγένεια
Κρίνο
Εγκράτεια. Ειρήνη. Γονιμότητα και καρποφορία. Αγνότητα. Θηλυκότητα.
Κυκλάμινο
Ντροπαλότητα. Αίμα.
Κυπαρίσσι
Θάνατος. Ανάσταση. Αθανασία. Μακροζωία. Δέντρο της Ζωής. Απλότητα. Αντοχή. Επιμονή. Αγιότητα. Αγνότητα. Αφθαρσία.
Λίλιουμ
Ακεραιότητα. Αγνότητα. Αθωότητα. Πειρασμός. Γονιμότητα. Έρωτας. Δόξα. (Κίτρινο = Διπλοπροσωπία / Κόκκινο = Απαγορευμένος έρωτας)
Αφροδίτη.
Μανόλια
Ειλικρινής αγάπη. Ομορφιά. Αυτοεκτίμηση. Επίδειξη.
Μαργαρίτα
Αθωότητα. Αγνότητα.
Ήλιος.
Μηλιά
Δικαιοσύνη. Λεπτότητα. Γνώση του καλού και του κακού, Μαγεία και Αποκάλυψη. Καρποί της Αθανασίας. Ανανέωση και Αιώνια Νιότη.
Αφροδίτη.
Πηγή: http://enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.