in ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ by E M
Αν η ζωή έχει ένα νόημα –καταλήγει ο Ήγκλετον– σίγουρα δεν είναι κάτι το θεωρητικό. Το νόημα της ζωής δεν είναι τόσο μια πρόταση, όσο μια πρακτική. Δεν είναι μια εσωτεριστική αλήθεια, αλλά μια συγκεκριμένη μορφή ζωής. Ως εκ τούτου, μπορεί να μαθευτεί μόνο μέσα από το ίδιο το ζην. Ίσως αυτό είχε κατά νου ο Βιτγκενστάιν όταν παρατηρούσε στο Tractatus: «Νιώθουμε πως ακόμα κι αν απαντηθούν όλα τα πιθανά επιστημονικά ερωτήματα, δεν θα έχουμε ακόμα αγγίξει τα προβλήματα της ζωής […]»… Το νόημα της ζωής δεν είναι η λύση σε κάποιο πρόβλημα, αλλά θέμα συγκεκριμένου τρόπου ζωής. Δεν είναι μεταφυσικό αλλά ηθικό. Δεν είναι κάτι το ξέχωρο από τη ζωή, αλλά αυτό που την κάνει άξια να τη ζεις – δηλαδή μια ορισμένη ποιότητα, βάθος, πλούτος και ένταση της ζωής» (σ. 148-151).
Ο Ήγκλετον δεν είναι φιλόσοφος που του αρέσουν μόνο οι ερωτήσεις ή οι υπεκφυγές. Το δρομολόγιο που ξεκίνησε έχει προορισμό: η απάντηση στο «ποιο είναι το νόημα της ζωής;» είναι η αγάπη – όχι ως «χαζοχαρούμενη ικανοποίηση» (σ. 152), αλλά ως κατάσταση όπου «η ευδοκίμηση του κάθε ατόμου προκύπτει μέσα από την ευδοκίμηση των άλλων». Αυτή η κατάσταση, αυτή η ηθική πρακτική, που για τον Ήγκλετον απαντά στο «τι νόημα έχει να ζεις;», είναι ριζικά διαφορετική το θάνατο. Να αγαπάς και να αγαπιέσαι είναι υπόθεση μόνο των ζωντανών.
* Terry Eagleton, Το νόημα της ζωής (μτφρ.: Ανδρέας Ανδρεάδης), Θύραθεν
Δημοσθένης Παπαδάτος – Αναγνωστόπουλος
ΠΗΓΗ : alterthess.gr
EIKONA : pinterest.com/pin/804103708468430825/
Πηγή: https://www.lecturesbureau.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.