ΠΟΙΗΜΑ: "ΓΑΖΑ"!

Του Ιωάννη Αριστοτέλη Γκούμα //

Γάζα

Οι νεκροί στοιβάζονται στα νούμερα

Δεν τελείωσαν ακόμα τα μελλούμενα

Ζωές παιδιών παρμένες

Στον άνεμο σκορπισμένες

Όνειρο παιδικό σβησμένο

Από τη ζωή με αίμα κλεμμένο

Χέρια παιδικά

Δεν άγγιξαν τη χαρά

Η γη δεν χωράει άλλο αίμα

Σφαγές γινομένες με ψέμα

Ο Κάιν τον Άβελ κάθε μέρα σκοτώνει

Τα χέρια του με αίμα ματώνει

Στου Χριστού τα πρώτα βήματα

Των ανθρώπων τα ανομήματα

Με αίμα θα τα βάψουν

Οι φόνοι δεν θα πάψουν

Ο ήλιος με μάτια δακρυσμένα

Βλέπει τα πεπραγμένα

Παιδιά που αντίκρισαν την αυγή

Πέθαναν πριν το δείλι βγει

Ποιος θα μπορέσει να τους πει

Αφού δεν ζουν πια εκεί

Ότι τους πήραν τη ζωή

Για λίγα μέτρα γη

Ο Ηρώδης θα είναι πάντα εκεί

Η εξουσία του δεν πρέπει να θιγεί

Οι ισχυροί σιωπής ντροπή

Δεν αλλάζουν των πραγμάτων την τροπή

Το συμφέρον τους επιτάσσει

Τη γλώσσα τους κάνει να σωπάσει

Των ημερών η δική τους εορτή

Στου πλούτου και της αφθονίας τη βολή

Τριγύρω η πείνα να σκοτώνει

Τα νεκρά κορμιά στη γη να απλώνει

Οι ψυχές τα αφήνουν τρομαγμένες

Από τις σβησμένες ζωές διωγμένες

Στα ερείπια ψάχνουν τη ζωή

Μήπως κάποια γεννηθεί

Σε αυτή πάλι να μπουν

Κορμί ζωή ψυχή να ενωθούν

Στην ελπίδα να πιστέψουν

Το θάνατο να πλανέψουν

30-12-2008

ΥΓ. 21η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Το ποίημά μου αυτό, «Γάζα», γράφηκε, στις 30-12-2008, όταν 350 συνάνθρωποί μας, δολοφονήθηκαν στη Γάζα. Δεκαέξι χρόνια μετά, από τις 07-10-2023, μέχρι σήμερα, 21-03-2024, έχουν δολοφονηθεί, 31.988 συνάνθρωποί μας, στην πλειοψηφία τους Γυναικόπαιδα, πολλαπλάσιος δε είναι ο αριθμός των τραυματιών και φυσικά να μην λησμονούμε, τις χιλιάδες, των επίσης δολοφονημένων ανυπεράσπιστων ζώων.

Θα μπορούσε, να πει κάποιος, στο Παιδί του, ότι, σήμερα, πρέπει αυτό, να πεθάνει και να δώσει την απάντηση, στο ΓΙΑΤΙ του Παιδιού του; Και μόνο, η σκέψη αυτού, οδηγεί στην παράνοια.

Θα μπορούσε, να πει κάποιος στο Παιδί του, ότι, δολοφόνησε το Παιδί του γείτονα και να δώσει την απάντηση, στο ΓΙΑΤΙ του Παιδιού του; Και μόνο, η σκέψη αυτού, οδηγεί επίσης στην παράνοια.

Όποιος δολοφονεί το Παιδί του γείτονα, απλά, προδιαγράφει τη δολοφονία του Παιδιού του.

Προσεύχομαι, ο Κάιν, να αφήσει του θανάτου το μαχαίρι και να κάνει σφιχτή αγκαλιά τα χέρια του, για τον Άβελ, γιατί είναι αδέλφια, γιατί όλοι μας είμαστε αδέλφια, Παιδιά του ίδιου

Δημιουργού, Ο Θεός, για όσους πιστεύουμε στον Θεό ή η φύση, για όσους πιστεύουν στην εξέλιξη της ζωής.

Στο ποίημά μου, «Ολοκαύτωμα», δημοσιευμένο, στις 27-01-2021, γράφω, «Η φρίκη πιο φρίκη απ’ τη φρίκη, Ο πόνος πιο πόνος απ’ τον πόνο».

Στο ποίημά μου, «Μόρια, η Ντροπή της 46ης επετείου της δημοκρατίας», δημοσιευμένο, στις 02-09-2020, γράφω, «Η δύση στης Δύσης τη δημοκρατία, Και αυτού του εγκλήματος αιτία».

Ειλικρινά λυπάμαι, για αυτά που θα συμβούν.

Σας ευχαριστώ, για την ανάγνωση.

Πηγή: https://www.fractalart.gr