Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*
Και έγραψε ο Σίγκμουντ Φρόυντ στο βιβλίο του "ψυχολογία των μαζών και ανάλυση του Εγώ": "κοινωνική δικαιοσύνη σημαίνει ότι το άτομο στερείται πολλά για να αναγκάζονται και οι άλλοι να παραιτούνται από αυτά, ή, πράγμα που είναι το ίδιο, να μην μπορούν να τα διεκδικήσουν. Το αίτημα για ισότητα είναι η ρίζα της κοινωνικής συνείδησης και του αισθήματος του καθήκοντος." Από το είναι μέχρι το εγώ, μια συνείδηση δρόμος. Μπορούμε όμως να λεγόμαστε κοινωνικά ευαίσθητοι όταν αναζητούμε το καλό των συνανθρώπων μας.
- Αποκλειστικά για το παρόν ιστολόγιο
΄Οταν βάζουμε στην άκρη τις προσωπικές μας επιθυμίες. ΄Οταν δενόμαστε σε ομάδα για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε πράγματα που μας αναλογούν.
΄Οταν παλεύουμε για το δίκιο μας και συνειδητοποιούμε πως ο μοναδικός τρόπος να το ανακτήσουμε είναι αυτός της συνειδητοποίησης.
'Ομως για ποιά ισότητα μιλάμε; Η κοινωνική ψαλίδα έχει ανοίξει ένα τόσο μεγάλο χάσμα μέσα στην κοινωνία μας που μας απομακρύνει από αγώνες και σκοπούς. Η ισότητα είναι δυσδιάκριτη πια, καθώς η ψαλίδα μεγαλώνει. Η όποιας μορφής κοινωνική συνείδηση είναι πλαστή. Το αίσθημα του καθήκοντος μπλοκάρει ανάμεσα στο ρήγμα που υπάρχει μεταξύ των τάξεων. Επικρατεί ένα πλαστό ιδεώδες, το άισθημα του καθήκοντος που σκοπό έχει να φέρει την ισότητα. ΄Ομως ποιός αλήθεια μπορεί να στερηθεί μέρος των αγαθών του προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο στόχος; Ποιος είναι εκείνος που θα παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις του;
Μόνο στα πλαίσια της οικογένειας φαίνεται τούτο εφικτό. Γιατί στα πλαίσια της σημερινής κοινωνίας επικρατεί μάλλον το δόγμα του "το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό".
'Ομως για ποιά ισότητα μιλάμε; Η κοινωνική ψαλίδα έχει ανοίξει ένα τόσο μεγάλο χάσμα μέσα στην κοινωνία μας που μας απομακρύνει από αγώνες και σκοπούς. Η ισότητα είναι δυσδιάκριτη πια, καθώς η ψαλίδα μεγαλώνει. Η όποιας μορφής κοινωνική συνείδηση είναι πλαστή. Το αίσθημα του καθήκοντος μπλοκάρει ανάμεσα στο ρήγμα που υπάρχει μεταξύ των τάξεων. Επικρατεί ένα πλαστό ιδεώδες, το άισθημα του καθήκοντος που σκοπό έχει να φέρει την ισότητα. ΄Ομως ποιός αλήθεια μπορεί να στερηθεί μέρος των αγαθών του προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο στόχος; Ποιος είναι εκείνος που θα παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις του;
Μόνο στα πλαίσια της οικογένειας φαίνεται τούτο εφικτό. Γιατί στα πλαίσια της σημερινής κοινωνίας επικρατεί μάλλον το δόγμα του "το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό".
Η οικογένεια ίσως αποτελεί και σήμερα την μοναδική ομάδα που το αίσθημα του καθήκοντος ενισχύει κοινωνική συνείδηση τέτοια που να οδηγεί στην ισότητα. Μόνο μέσα από την οικογένεια, τον μονοκύταρο αυτό οργανισμό, επικρατεί αλτρουισμός και πετυχαίνει, και μάλιστα σε όλες τις βαθμίδες του.
*Πολιτικός Επιστήμων
*Πολιτικός Επιστήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.