ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΦΥΛΛΟΡΡΟΗΜΑ!

ΔΩΡΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η κυβέρνηση νομοθετεί σε απόλυτη αντίθεση με όσα πριν κατακτήσει την εξουσία πρέσβευε. Οι «αναγκαστικοί συμβιβασμοί» έχουν γίνει κανόνας.

Ωστόσο, η τροπολογία για αυτεπάγγελτη δίωξη όσων εμποδίζουν τη διενέργεια πλειστηριασμών είναι από τις πιο δύσκολες ασκήσεις ισορροπίας ανάμεσα στην εξυπηρέτηση των μνημονιακών επιταγών και στο όχι και τόσο μακρινό κινηματικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ.
Ως εργαλείο στην πορεία για την κατάκτηση της εξουσίας, το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικό. Στο πλαίσιο άσκησης της εξουσίας, όμως, αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά ρεαλιστικό. Η κυβέρνηση καταφεύγει, πλέον, στον όρο «λαϊκή κατοικία», σε μια προσπάθεια να πείσει πρωτίστως το εσωκομματικό ακροατήριο ότι διαθέτει ευαισθησίες και ταξικό πρόσημο στις επιλογές της.

Οι αντιρρήσεις εκ των έσω, ωστόσο, καταδεικνύουν πόσο μεγάλο πρόβλημα αποτελούν οι πλειστηριασμοί. Είναι βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που πρώτοι υποστηρίζουν ότι απαιτείται περαιτέρω νομοθετική ρύθμιση για την αποτελεσματική προστασία της «λαϊκής κατοικίας». Όμως, οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί έναντι των δανειστών από την κυβέρνηση δεν αφήνουν περιθώρια για τέτοιες κινήσεις.

Η τροπολογία για αυτεπάγγελτη δίωξη όσων παρεμποδίζουν τη διενέργεια πλειστηριασμών ήταν μονόδρομος για την κυβέρνηση. Προκαλεί, βέβαια, μεγάλη ανησυχία, καθώς οι κυβερνώντες γνωρίζουν ακριβώς ότι μια τέτοια εξέλιξη περίμεναν οι παλαιοί σύντροφοι και συνοδοιπόροι τους που σήμερα πρωτοστατούν στις συγκεντρώσεις κατά των πλειστηριασμών. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να καταγγελθεί η κυβέρνηση για καταστολή και μάλιστα πάνω στο εξαιρετικά ευαίσθητο για το ακροατήριο, για την εκλογική βάση, ζήτημα της κατοικίας. Εύκολα μπορεί κάνεις να φανταστεί τι θα ακολουθήσει, δεδομένου ότι στις κινητοποιήσεις για τους πλειστηριασμούς πρωταγωνιστούν πρόσωπα όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που οικοδομούν ακριβώς σε αυτές τις κινηματικές αντιμνημονιακές δράσεις το πολιτικό αφήγημά τους και έχουν αποδείξει ότι δεν πτοούνται, αντιθέτως επιδιώκουν όσο το δυνατόν περισσότερη φασαρία για να επικοινωνήσουν το μήνυμά τους. Και είναι αυτή ακριβώς η πίεση από τα αριστερά που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία στους κυβερνώντες.

Πηγή: kathimerini.gr