
Το Φεστιβάλ Ακροναυπλίας επιστρέφει φέτος τον Αύγουστο για να ξαναζωντανέψει τα σοκάκια μιας πόλης που έμαθε να αναπνέει μέσα στην Ιστορία και να τη μετατρέπει σε τέχνη. Από τις 18 έως τις 31 Αυγούστου, το Ναύπλιο φορά τα καλά του και γίνεται ξανά σημείο συνάντησης θεάτρου, μουσικής, λόγου και εικαστικών, σε έναν πολιτιστικό θεσμό που, αν και μόλις δεύτερος στη σειρά, δείχνει ήδη έτοιμος να αφήσει το δικό του αποτύπωμα.
Με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Θοδωρή Γκόνη, ποιητή και σκηνοθέτη με ουσιαστική σχέση με τον τόπο, το φεστιβάλ απλώνεται σε χώρους-τοπόσημα, δίνοντας πνοή στο Παλαμήδι, την Ακροναυπλία, την πλατεία Αγίου Σπυρίδωνα, την αρχαία Τίρυνθα. Σαν ένα μικρό τρένο με ουράνιους καπνούς, όπως έγραφε ο Νίκος Καρούζος, οι δράσεις του φεστιβάλ διατρέχουν γεωγραφίες και εποχές, προσκαλώντας το κοινό να γίνει συνοδοιπόρος σε μια περιήγηση όπου η τέχνη και η μνήμη συνομιλούν.
Η Ρένη Πιττακή, η Σαββίνα Γιαννάτου, η Μαρία Ζορμπά, η Ελένη Ουζουνίδου και ο Παντελής Μπουκάλας είναι μερικά μόνο από τα πρόσωπα που θα βρεθούν στο Ναύπλιο για να παρουσιάσουν έργα φτιαγμένα ειδικά για τον χώρο και τον χρόνο του φεστιβάλ. Με την υποστήριξη της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το φετινό πρόγραμμα έρχεται να αγκαλιάσει τόσο τον επισκέπτη όσο και τον κάτοικο της πόλης, δημιουργώντας ένα κοινό έδαφος συνάντησης και συγκίνησης.
Πίσω από την πολυσυλλεκτικότητα του προγράμματος, το Φεστιβάλ Ακροναυπλίας κρύβει μια βαθύτερη επιθυμία: να γίνει κομμάτι της ζωής του τόπου, να αντέξει στον χρόνο και να αποτελέσει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν ότι η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά τρόπος να κατοικείς τον κόσμο. Όταν οι ήχοι της μουσικής ανταμώνουν με τον νυχτερινό αέρα της Αρβανιτιάς και τα λόγια της ποίησης αντηχούν στα πέτρινα τείχη της πόλης, η τέχνη γίνεται πράξη ζωντανή.
Στο Ναύπλιο, μια πόλη που μοιάζει χειροτονημένη από τον Θεό, το φεστιβάλ δεν έρχεται απλώς να γεμίσει τις μέρες του καλοκαιριού. Έρχεται να δημιουργήσει κοινότητες, να συνδέσει γενιές, να ξυπνήσει μνήμες και να θέσει το ερώτημα: Πού συναντιέται η τέχνη με την Ιστορία; Η απάντηση ίσως δοθεί φέτος, εκεί που οι θεατές γίνονται προσκυνητές ενός τόπου που γνωρίζει να κρατά τον πολιτισμό ζωντανό, ακόμα και όταν το τρένο αργεί να σφυρίξει
Πηγή: https://www.topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.