ΒΡΟΧΗ...!

''...Βρέχει...

Σταγόνες βροχής 

μουσκεύουν τη σκέψη μου.

Θέλω ν' αφήσω ένα ίχνος 

να θυμίζει το πέρασμά μου

από μιαν αξόδευτη μέρα

σαν καλησπέρα...

Βάρυναν τα φτερά μου,

ήταν τόσο λεπτά, 

άυλα σχεδόν,

οι σκέψεις μου βαρύ φορτίο,

αδύναμα να τις σηκώσουν...

Φορτωμένη στιγμές βαδίζω

πονώ, γελώ, πέφτω και σηκώνομαι

πασχίζω να τις κουβαλήσω...

Ακολουθώ το όνειρο,

το άφησα να θεριέψει

αγνοώντας τη λογική...

Κύλησε παραπατώντας σε μια ρωγμή

στα βράχια του χρόνου...

Σκόνταψα μαζί του

προσμένοντας μιαν ελπίδα,

ένα κόκκινο άλικο ροδοπέταλο

μ' ατόφιο τριανταφυλλένιο άρωμα,

έρωτα σημάδι

στο στενό καλντερίμι του τώρα...

Όλα θα μείνουν άφατα

ως όρισε η μοίρα

στα μονοπάτια του ονείρου,

θαμμένες επιθυμίες...''!