Παπαδημητρίου Βασιλική*
Ανέκαθεν αποτελούσε μια επιλογή σε πιθανές δυσκολίες ενός ζευγαριού. Σήμερα όμως, πιο πολύ παρά ποτέ, το ζευγάρι αντιμετωπίζει περισσότερες και πιο σύνθετες προκλήσεις που άλλοτε αφορούν σε οικονομικούς παράγοντες, άλλοτε στα μεταβαλλόμενα πρότυπα οικογένειας και στην αίσθηση μη σταθερότητας και αβεβαιότητας. Η τάση για απόλαυση και ευχαρίστηση σε ατομικό, εγωιστικό και όχι σε δυαδικό, συντροφικό, ακόμα και ομαδικό-κοινωνικό επίπεδο βρίσκεται και αυτή στη βάση της σύναψης μιας παράλληλης σχέσης.
Ακόμη, μια παράλληλη σχέση συνιστά μία σχέση χωρίς συμβόλαιο, χωρίς δέσμευση, χωρίς ευθύνη. Μπαίνοντας κανείς σε μια τέτοια σχέση συνήθως γνωρίζει ότι είτε ο ένας είτε ο άλλος δεν είναι ή δεν θα είναι εξολοκλήρου διαθέσιμος για εκείνον. Αυτό «εξυπηρετεί» την μη ανάληψη ευθύνης και από τις δύο πλευρές.
Η παράλληλη σχέση έχει ακόμα τη βάση της στο γεγονός ότι ο έρωτας και η σεξουαλική πράξη συχνά εκλαμβάνεται από τα ζευγάρια ως ατομική απόλαυση στην οποία απλά συμμετέχει και ένα άλλο άτομο. Στην περίπτωση που για τον α ή β λόγο δεν ικανοποιείται η ατομική αυτή ανάγκη, το άτομο στρέφεται σε άλλες πηγές απόλαυσης, στην προκειμένη περίπτωση σε ένα τρίτο άτομο. Η ματιά λοιπόν, με την οποία ένα άτομο βλέπει την ερωτική πράξη, έχει να καθορίσει αν θα σχετιστεί πραγματικά και σε αυτό τον τομέα ζωής με τον/την σύντροφό του και θα δημιουργήσουν μαζί μια κοινή απόλαυση και κάτι πολύ περισσότερο από το άθροισμα των μερών των συμμετεχόντων ή θα εγκλωβιστούν στη μοναξιά ακόμα και όταν κάνουν έρωτα.
Καθημερινά συναντάμε δεκάδες ανθρώπων, κάποιοι από τους οποίους μας έλκουν ερωτικά. Οι λόγοι που μπορεί να έλκομαι ερωτικά από το ένα άτομο και όχι από το άλλο μπορεί να έχουν να κάνουν με την εμφάνιση και πού παραπέμπει αυτό σε σχέση με τις εμπειρίες μου (αν μοιάζει ή όχι με σημαντικούς άλλους της ζωής μου, όπως τον πατέρα ή τη μητέρα ή έχει ακριβώς εκείνα τα χαρακτηριστικά που πάντα ήθελα να έχουν οι σημαντικοί άλλοι και δεν είχαν), με τις αισθήσεις (μυρωδιές που παραπέμπουν σε κάτι γνώριμο, οικείο), με τον περιβάλλοντα χώρο στον οποίο συναντιέμαι και κυρίως με τις συνθήκες. Οι τελευταίες μπορεί να έχουν να κάνουν με συγκινησιακή κατάσταση της στιγμής, με ό,τι βιώνουμε εκείνο το διάστημα (λύπη, χαρά, ανάγκη για μοίρασμα, για συζήτηση, έλλειψη σωματικής επαφής, πένθος, ανάγκη να ξεφύγει κανείς από την καθημερινότητα και να δραπετεύσει σε κάτι, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσης), τις περιστάσεις υπό τις οποίες συναντιόμαστε (αν μοιραζόμαστε ένα συμβάν, όπως ένα ατύχημα ή μια άλλη δύσκολη κατάσταση).
Σε κάθε περίπτωση κάθε φορά που αυτό λαμβάνει χώρα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να μάθει κανείς καλύτερα τον εαυτό του και να αποτελέσει αφορμή για εσωτερική αναζήτηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συμβαίνει συχνά μια και η έλξη αυτή εξαρτάται από τόσους πολλούς και σύνθετους παράγοντες-όλο και κάποιο στοιχείο στον άλλο θα μας ταιριάζει κάθε φορά. Μπορούμε βέβαια πάντα να κάνουμε σχέση με τον καθένα. Είναι η ματιά μας ως προς το αν η παράλληλη σχέση είναι κάτι απαγορευμένο και άρα ποθητό ή απλά μια επιλογή που κάνουμε ή όχι.
Στην περίπτωση που η παράλληλη σχέση είναι ήδη μια πραγματικότητα μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι έχει και τα οφέλη του-τα πρόσκαιρα τουλάχιστον. Πίσω από την ανάγκη να συνάψει κανείς μια ερωτική σχέση με ένα άλλο άτομο όντας ήδη σε μια σχέση «με δέσμευση» συχνά υπάρχει η επιθυμία να καλυφθούν κάποιου είδους ανάγκες. Υπάρχει ο λίγο πιο δύσκολος δρόμος να εκφράσει κανείς την επιθυμία του και την ανάγκη μέσα στη σχέση ή ο λίγο πιο εύκολος της παράλληλης σχέσης. Στη δεύτερη περίπτωση γυρνώντας πάλι στη σχέση «με δέσμευση» δε νιώθει κανείς την ανάγκη να θέσει κάποιο ζήτημα, να ζητήσει, να επιθυμήσει, να επαναπροσδιορίσει ίσως τη σχέση του. Έτσι, δεν υπάρχει λόγος να συζητήσουμε γι’ αυτό, δε «φαίνεται» να έχουμε προβλήματα στη σχέση προς το παρόν, τουλάχιστον μέχρι νεοτέρας. Όλο αυτό βέβαια έχει τη βάση του στο ότι το να συζητώ, το να θέτω θέματα στη σχέση είναι πρόβλημα. Αν το δει κανείς με αυτή τη ματιά, γλιτώνει όντως από λίγη κουβέντα και ενέργεια, άντε και χρόνο.
Ακόμη, μια παράλληλη σχέση που δε γίνεται γνωστή στον/στην σύντροφο μπορεί να φέρει και έναν «αέρα ανανέωσης» στην ερωτική επαφή, με την έννοια ότι το άτομο έχει ανεβάσει την αυτοπεποίθησή του, νιώθει καλά με την αυτοεικόνα του και έχει τονώσει τον ανδρισμό ή την θηλυκότητά του αντίστοιχα, στοιχεία που ενισχύουν την διάθεση για ερωτική επαφή.
Ωστόσο, δυστυχώς, τα οφέλη είναι πρόσκαιρα και ό,τι δε λύθηκε και δεν άλλαξε τη σχέση μέσα από το όποιο «πρόβλημα», θα επανέλθει και θα της χτυπήσει την πόρτα. Τότε μπορεί κανείς πάλι να καταφύγει σε ένα ερωτικό τρίγωνο ή να δει κατάματα τι ανάγκες έχει η σχέση κάθε περίοδο, τι αλλάζει, τι χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε προκειμένου να νιώθουμε ελεύθεροι και όχι εγκλωβισμένοι μέσα σε μια σχέση δέσμευσης. Εκεί πια είναι που βλέπουμε τον σύντροφο ως πρόσωπο, σχετιζόμαστε μαζί του, επενδύουμε με ευθύνη και ωριμότητα στη σχέση ως κάτι ζωντανό, εξελισσόμενο όσο και οι άνθρωποι που την απαρτίζουν.
Υπαρξιακή-Συστημική
Ψυχοθεραπεία
Πηγή: http://www.ygeiaonline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.