''ΦΘΗΝΟΙ'' ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!

Γράφει η Δήμητρα Τσεπεντζή

Από παντού ακούμε πως ζούμε στην εποχή της κρίσης. 
Οι ανθρώπινες αξίες περνούν κι αυτές κρίση. Στο χρηματιστήριο της ζωής οι μόνες μετοχές που κλείνουν με κέρδος, έστω και προσωρινό, σήμερα, είναι των «φθηνών», των κούφιων ανθρώπων.
Οι «φθηνοί» άνθρωποι έχουν πέραση. Ίσως γιατί η έλλειψη αξιών τους κάνει τόσο ελαφρείς που είναι πολύ εύκολο να τους ανυψώσει ακόμη κι ένα ελάχιστο αεράκι παραπλάνησης. Για λίγο όμως… Γιατί θα τους παρασύρει σαν παλιόχαρτα και θα τους στριμώξει στις γωνιές των δρόμων, ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών.
Είναι οι άνθρωποι που θέλοντας να κρύψουν, να καμουφλάρουν την ανικανότητά τους προσπαθούν να επιβληθούν στους άλλους. Άνθρωποι χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο που μόνο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό «άνθρωπος». Άνθρωποι γεμάτοι ανασφάλειες, εγωκεντρικοί, μίζεροι, επιφανειακοί, κούφιοι.
Απλώνουν το χέρι και κλέβουν όλους αυτούς που έκαναν το λάθος να τους εμπιστευτούν. Φίλους, συναδέλφους, συνεργάτες, συντρόφους, συζύγους, αδέρφια… Η κλοπή ποικίλει. Και τα κλοπιμαία επίσης. Κλέβουν υλικά αγαθά, κλέβουν ιδέες, κλέβουν ενδιαφέρον, κλέβουν αξίες, κλέβουν συναισθήματα…
Αλίμονο αν έχεις την ατυχία να βρεθείς στο διάβα τους. Θα πονέσεις πολύ, όσο δυνατός κι αν είσαι. Δεν υπολογίζουν τίποτα, δεν σταματούν πουθενά. Αν κάποιος τους ρωτήσει γιατί συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο, θα βρουν ένα πλήθος από κενά επιχειρήματα ώστε να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως θύματα.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν ποιοι πραγματικά είναι, αφού ποτέ δεν κάθισαν να μιλήσουν με τον εαυτό τους. Η αυτογνωσία δεν υπάρχει καν στο λεξιλόγιό τους. Τους είναι αφόρητη ακόμα και η ιδέα του να κοιτάξουν μέσα τους. Το μόνο που ξέρουν είναι το ψέμα τους, που μάλιστα πασχίζουν να το παρουσιάσουν σαν τη μοναδική αλήθεια.
Δεν είναι ικανοί να νιώσουν κανένα ειλικρινές συναίσθημα και όσα προσπαθούν να πείσουν τους άλλους πως αισθάνονται είναι υποκριτικά και ασήμαντα. Βέβαια, υπόσχονται, θυσιάζονται, δίνουν ακόμη και το αίμα τους για αυτόν που έχουν κοντά τους, αλλά μόνο στα λόγια. Πάνω από όλα κι από όλους τίθεται ο εαυτός τους. Ο εαυτός τους που απαιτούν από τους άλλους να τον επαινούν συνέχεια, να τον φροντίζουν, να τον στηρίζουν, να τον ανεβάζουν, να τον υπηρετούν…
Είναι ανίκανοι να αντιληφθούν και να ενδιαφερθούν για τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους. Είναι ανίκανοι να σεβαστούν ο,τιδήποτε κι οποιονδήποτε, ανίκανοι να εκτιμήσουν ό,τι κι αν τους δίνεται, θεωρώντας το λίγο. Συνέχεια ζητούν, ενώ αυτοί όχι μόνο δεν δίνουν τίποτα, αλλά ψάχνουν να γεμίσουν συνεχώς το αμέτρητο κενό τους, όπου κι όπως μπορούν. Όμως ο ανικανοποίητος άνθρωπος είναι ένα δοχείο χωρίς πάτο και ποτέ δεν γεμίζει.

Οι βρικόλακες αυτοί, ρουφάνε άπληστα την ενέργεια εκείνου που κάνει το λάθος να τους πλησιάσει. Όμως μετά, κι αφού αποστραγγίσουν το θύμα τους εντελώς, δεν έχουν πρόθεση να το αφήσουν ελεύθερο να φύγει, ακόμα κι αν έχουν βρει νέο, γιατί το θεωρούν κτήμα τους. Πόσα μεγάλα λόγια σκαρφίζονται τότε, που ασφαλώς δεν πιστεύουν ούτε στο ελάχιστο, ώστε να πείσουν το θύμα-κτήμα να παραμείνει. Και αν αναρωτιέστε γιατί; Μα γιατί χρειάζονται κάποιον/κάποιους για να ασκούν εξουσία και στο συγκεκριμένο πρόσωπο το έχουν καταφέρει, άρα μπορούν να συνεχίσουν να το καταφέρνουν. Κι αν κάποια στιγμή οι άλλοι τολμήσουν να πουν την αλήθεια, οι «φθηνοί» άνθρωποι εξοργίζονται κι αντιδρούν με ύβρεις και κατηγόριες. Μπαίνουν σε μια αντιπαράθεση με εκείνον που είχε το θράσος! να τους αποκαλύψει και προβάλλουν πάνω του όλες τις αδυναμίες και τα ελαττώματά τους.
Έχουν ένα παράλογα στρεβλό σύστημα αξιών και με τον ίδιο τρόπο ερμηνεύουν κάθε τι. Τα αισθήματα είναι εμπορεύσιμα, τα ιδανικά φθαρτά, οι σχέσεις ανύπαρκτες, η αξιοπρέπεια στα δικά τους μέτρα και σταθμά κομμένη και ραμμένη. Εκείνοι κάνουν ό,τι πρέπει, οι άλλοι φταίνε που δεν τους καταλαβαίνουν! Πάντα βρίσκουν τον τρόπο να τα έχουν καλά με τον εαυτό τους.  

Τι «φθηνοί» άνθρωποι! Δεν γνωρίζουν και φυσικά δεν μπαίνουν σε καμιά διαδικασία να μάθουν πως φεύγοντας από αυτόν τον κόσμο όλοι παίρνουν μοναχά ένα μέτρο γης κι αυτό πολύ προσωρινά, μιας το ίδιο μέτρο θα το μοιραστούν και με άλλους που θα ακολουθήσουν.
«Αληθινά μεγάλοι άνδρες και γυναίκες είναι αυτοί που είναι φυσικοί, ειλικρινείς και τίμιοι με όλους όσοι έρχονται σε επαφή μαζί τους.» κατά τον Γουίλιαμ Ντάνφορθ.
Προσοχή, λοιπόν, οι άνθρωποι αυτοί καραδοκούν. Όσοι τους γνώρισαν ας προσπαθήσουν να τους αποκαλύψουν, εκθέτοντας έστω τα βασικά χαρακτηριστικά τους, για να βοηθήσουν κι άλλους και να τους προστατέψουν από την «αγάπη» των «φθηνών» ανθρώπων!

• Η κα Δήμητρα Τσεπεντζή είναι Διευθύντρια του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ζευγολατιού