ΠΟΙΗΜΑ: "ΩΔΗ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ"!

Της Έμμας Τσιβρά //

Ωδή στο χρόνο

Κλώθει ο χρόνος:

τις μέρες

τις νύχτες

τους μήνες

τις εποχές.

Στον αργαλειό του υφαίνει

-με χρυσό

του ήλιου το μεσουράνημα

-με ασήμι

το γέμισμα του φεγγαριού.

Σαϊτιές μεταξωτές ρίχνει

-στα πέταλα των λουλουδιών

κατάλευκες μπαμπακερές

-στ’ άστρα του χιονιού.

Στο θέρο

στον τρύγο

στη σπορά

και στο λιομάζωμα

-δωρίζει αρώματα:

ηλιοκαμένο δέρμα

μούστο

κοπριά

και νοτισμένο χώμα.

Φέρνει:

την άμπωτη και την παλίρροια

την αποδημία των πουλιών

της αλκυόνας την επιστροφή

-στη μέση του χειμώνα.

Ο χρόνος:

πάντα ευθυτενής

αγέραστος

κι αμάραντος

-των πάντων ελεγκτής.

Πηγή: https://www.fractalart.gr