Γράφει η Ελένη Σάββα
Γιατί η αγάπη, κρύβεται εκεί σ’ εκείνες τις σφιχτές αγκαλιές που εύχεσαι να μην τελειώσουν ποτέ. Η αγάπη, κρύβεται σ’όλες τις μικρές πράξεις που μας κάνουν ευτυχισμένους…
Μα η αγάπη, κρύβεται κι εκεί που καταλαβαίνεις τον άλλο. Εκεί που του δίνεις χρόνο αν χρειάζεται – χωρίς να φύγεις απο δίπλα του- ή που τον αγκαλιάζεις σφιχτά, ακόμα κι αν δεν το ζητάει με κανένα τρόπο. Έτσι απλά, επείδη ξέρεις πως το χρειάζεται.
Κι οι μέρες περνούν και όλα αλλάζουν, έρχονται τα πάνω κάτω και εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι, μαθαίνουμε, απογοητευόμαστε, σκληραίνουμε για να χαμογελάσουμε ξανά. Μα είναι κάποιες αγκαλιές, που μένουν ανέγγιχτες, που σου χαρίζουν τα πιο γλυκά χαμόγελα.
Είναι αγκαλιές σαν και τη δική σου. Τη δική σου που με κρατάει σφιχτά, και μου θυμίζει πως αυτός ο κόσμος δεν σταματάει πουθενά, πως υπάρχει ελπίδα στα σκοτάδια…
Πόσο απλό ν’αγαπάς! Οι άνθρωποι πια νομίζουν οτι για την αγάπη χρειάζονται μεγαλεία, πλούτη. Το μόνο που χρειάζεται, είναι καρδιά. Μια καρδιά που να χτυπάει δυνατά, μια καρδιά που να είναι έτοιμη να θυσιαστεί, να τα δώσει όλα για όλα. Χρειάζεται απλώς, να νοιάζεσαι. Να νοιάζεσαι και να είσαι παρών. Μικρές πράξεις, γεμάτες νόημα.
Ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα, ένα φιλί, μια αγκαλιά ή μια ζεστή κουβέντα κάποια κρύα μέρα…
Το χαμόγελο στα μάτια του ανθρώπου που αγαπάς, αυτό είναι αγάπη. Τι να τα κάνεις τα μεγαλεία; Είναι για ανθρώπους κενούς. Ανθρώπους που όσο κι αν ψάχνουν μέσα τους, δεν καλύπτουν το κενό, δεν βρίσκουν ευχαρίστηση, δεν αγαπούν στ’ αλήθεια.
Χαμογέλα λοιπόν για μια στιγμή και κοίτα τον κόσμο γύρω σου. Είναι όμορφος. Είναι όμορφος, έστω κι αν εμείς τον παραποιούμε. Χαμογέλα σ’έναν άγνωστο, βοήθησε κάποιον, πάρε τηλέφωνο ένα αγαπημένο σου άτομο και πες σ’αγαπώ.
Αυτά είναι αγάπη. Αυτά κι άλλα τόσα μικρά, μικρά αλλά μεγάλα, που φωτίζουν την ζωή μας και μας θυμίζουν πως γι αυτό υπάρχουμε: για να αγαπούμε.
Ελένη Σάββα
Είμαι η Ελένη κι ακόμα μαθαίνω τον κόσμο! Κι όμως ανάμεσα στις λέξεις μου, βρίσκω την ηρεμία. Καταφύγιο , χόμπι, διέξοδος, ταλέντο ; Όπως και να 'χει, θα έλεγα καλύτερα πως είναι όλη η ζωή μου. Το να γράφω μου δίνει ελπίδα, μια ελπίδα που τίποτα άλλο δεν μπορεί να αγγίξει τόσο! Πιστεύω πως η τελευταία ελπίδα δεν έχει χαθεί ακόμα, και είναι στα χέρια όσων δημιουργούν...
Πηγή: http://wp.loveletters.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.