ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ 14ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΕΞΟΝΤΩΣΑΝ ΣΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΟΙ ΝΑΖΙ!

ΑΠΟ IRAKLIS3 

Στη σι­γα­λιά ο τρο­χός της τύχης

ξε­τυ­λί­γει το νήμα του.

Κ’ η καρ­διά, σαν αρ­γα­λιός

την κλω­στή υφαί­νει αργά αργά

Η αρά­χνη αγω­νί­στη­κε να τη φθά­σει

Μα έπεσε

Και ποτέ πια δεν ξα­να­βρή­κε

το δρόμο προς την ελ­πί­δα

(Από­σπα­σμα από ποί­η­μα 14χρο­νου παι­διού που εξο­ντώ­θη­κε στο Άου­σβιτς το 1944 – Με­τά­φρα­ση Νι­κο­φό­ρος Βρετ­τά­κος – Πηγή Επι­θε­ώ­ρη­ση Τέ­χνης)

Το πε­ρι­βό­λι

Μικρό πε­ρι­βο­λά­κι

Γε­μά­το τρια­ντά­φυλ­λα ευω­διά­ζει.

Δρο­μά­κι στενό.

Το αγο­ρά­κι πάνω του δια­βαί­νει.

Αγο­ρά­κι μικρό, ομορ­φού­λι­κο,

σαν μπου­μπου­κά­κι που ανοί­γει.

Μα, σαν το μπου­μπου­κά­κι αν­θί­σει,

το αγο­ρά­κι δεν θα υπάρ­χει πια.

Του Φρό­ντι­σεκ Μπας

Τον σκό­τω­σαν δε­κα­τεσ­σά­ρων χρό­νων