Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ!

Δώρα Αντωνίου

«Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Το είπε ο Ουμπέρτο Εκο και (θέλουμε να) το πιστεύουμε. Βεβαίως, όπως σε πλείστες όσες αναφορές του, έτσι και σε αυτή, ο Ιταλός σημειολόγος δεν κυριολεκτούσε. Δεν είναι η ανυπαρξία ειδήσεων το χαρακτηριστικό του Αυγούστου, είναι η γενικευμένη επιθυμία για μια παύση, για αποχή από όσα μας απασχολούν καθημερινά όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Η προσδοκία ότι, έστω για λίγες μέρες, μπορούμε να απέχουμε, σχεδόν να αποδράσουμε από την πραγματικότητα. Και αν η πραγματικότητα συναινέσει, ίσως το καταφέρουμε. Διαφορετικά, μπορεί εμφατικά να επιβάλει τα δικά της δεδομένα και να ρίξει στον κάλαθο των αχρήστων όποια ελπίδα για ξεγνοιασιά. Είναι πολλά τα παραδείγματα Αυγούστων που δεν μας έκαναν τη χάρη…

Ο φετινός Αύγουστος κινείται στην κόψη του ξυραφιού. Είναι τόσο πολλά αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και αυξημένη η πιθανότητα κλιμάκωσης κάποιου από αυτά, που θα μας βγάλει από την ψευδαίσθηση της παρένθεσης, θα μας επιστρέψει βίαια στην άγρια πραγματικότητα.

Τουλάχιστον αποφύγαμε το καταστροφικό για την ηρεμία ενδεχόμενο ενός προεκλογικού Αυγούστου. Με πολιτευτές να τρέχουν σε νησιά, βουνά, πανηγύρια, με φασαρία, με ντιμπέιτ, με συγκεντρώσεις, με αφίσες, με, με, με… Γιατί, τόση οχλοβοή, δύσκολα τη βάζεις σε παρένθεση.

Τουλάχιστον αποφύγαµε το καταστροφικό για την ηρεµία ενδεχόµενο ενός προεκλογικού Αυγούστου. Με πολιτευτές να τρέχουν σε νησιά, βουνά, πανηγύρια…

Βεβαίως, η παρένθεση είναι εκεί, δίπλα μας, είναι ο ελέφαντας που αποφεύγουμε να κοιτάξουμε. Και τι δεν έχει: είναι η ενεργειακή ανασφάλεια και αγωνία για τον χειμώνα που έρχεται και κανένας δεν έχει την αυταπάτη ότι θα είναι εύκολος. Είναι οι πληθωριστικές πιέσεις, το αυξημένο κόστος διαβίωσης, η ακρίβεια. Ως παγκόσμια φαινόμενα έχουν μικρά περιθώρια διορθωτικών παρεμβάσεων. Είναι η ακρίβεια στη στέγη, σε μεγάλο βαθμό συνέπεια της κατακόρυφης αύξησης της τουριστικής κίνησης. Είναι η αβεβαιότητα που προκαλεί η αυξημένη ένταση στα ελληνοτουρκικά, ο διαρκώς εκνευρισμένος γείτονας, που φωνάζει και απειλεί. Είναι η πανδημία που επιλέγουμε να αγνοούμε, σαν να τελείωσε, αλλά είναι διαρκώς παρούσα και μας υπενθυμίζει ότι θα πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε με τον κορωνοϊό και τις πολλαπλές «προσωπικότητές» του. Είναι οι περιβαλλοντικές απειλές και οι πυρκαγιές, που γίνονται όλο και πιο απειλητικές και καταστροφικές.

Και αυτά είναι στη μικρή, δική μας, άμεση παρένθεση. Γιατί υπάρχουν και τα μεγάλα, που εν πολλοίς κρίνουν πως θα εξελιχθούν τα μικρά. Είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, που διέψευσε κάθε εκτίμηση ή προσδοκία για μικρή διάρκεια και, πλέον, καθιστά κάθε πρόβλεψη έκβασης επισφαλή. Είναι η αντίδραση της Κίνας στην επίσκεψη της προέδρου της Βουλής των ΗΠΑ, Νάνσι Πελόζι, στην Ταϊβάν και ο κίνδυνος νέας αναταραχής στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, στα προϊόντα τεχνολογίας αυτή τη φορά.

Όρεξη να υπάρχει και ο κατάλογος μοιάζει να μην έχει τέλος. Όμως, είπαμε: τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.

Πηγή: https://www.kathimerini.gr