ΠΟΙΗΜΑ: "ΣΤΟΝ ΟΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΤΟΥ"!

Του Δημήτρη Περέογλου //

Στον οίκο του άρτου

Και τότε ανέτειλε η νύχτα

η ελπιστή

αφού η γόρδια προσμονή

λύθηκε

σαν κοπάδι άστρων

γύρεψαν το βοσκό τους

ενώ η Μαρία περπατούσε

ψάχνοντας για κάποιο χάνι

μια γωνιά

για να γεννήσει Αυτόν

που άλλαξε τον τρόπο

που κοιταζόμαστε στα μάτια

Ύστερα άπλωσε

την αγωνία της

σε άχυρα απροετοίμαστα

και τα ζώα όλα θυμιάτισαν

με την άχνα τους

την υπόσχεση της καλοσύνης

όταν σαρκώθηκε

με το πρώτο κλάμα

η απλόχερη ευσπλαχνία

Πηγή: https://www.fractalart.gr