Του Ελισσαίου Βγενόπουλου //
Ξημερώνει
πήρε ένα μπουκάλι λέξεις
το ανακίνησε κι άρχισε με προσοχή
πολλές φορές οι λέξεις είναι ισχυρές
όπως το οξύ
καίνε το παρόν μέχρι τα βάθη των ονείρων
και το παρελθόν μέχρι τ’ ακρογιάλια της άρνησης
ξημερώνει ακόμα και σ’ αυτό το πλατύσκαλο του σύμπαντος
πέφτουν από παντού κομμάτια σκοτάδι
για να χορτάσει για να ντυθεί για να ξεδιψάσει
ξημερώνει και τρώει αλλά πεινάει
σκεπάζεται αλλά κρυώνει
κι όσο πίνει τόσο διψάει
ξημερώνει και πονάει γιατί το άγγιγμα
που θα ζωγράφιζε το χαμόγελο στην ψυχή του
άργησε όσο ένας σκοτεινός αιώνας
Πηγή: https://www.fractalart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.