Ο καθένας έχει το δικό του ταξίδι. Λόγος σύγκρισης δεν υπάρχει κι είναι τελείως άτοπος. Το ταξίδι του άλλου δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το δικό σου, ευκολότερο ή δυσκολότερο. Είναι απλά το δικό του. Εξ άλλου τα φαινόμενα απατούν. Ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις την πραγματικότητα μιας άλλης ψυχής εάν δεν έχεις περπατήσει με τα δικά της παπούτσια. Μόνο εικασίες μπορείς να κάνεις.
Κι έρχεται μια μέρα που καλείσαι να πεις το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι.
Κι αυτό δεν έχει τόσο να κάνει με αποφάσεις που πρέπει να πάρεις, όσο με ποιότητες που καλείσαι να υποστηρίξεις.
Για παράδειγμα το μεγάλο Όχι, μπορεί να είναι ένα συνειδητό Όχι στο φόβο και το μεγάλο Ναι, ένα Ναι στην ζωντανή εμπειρία του ζην.
Κι έρχεται μια στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’αφήσεις…
Κι αυτό δεν αφορά μόνο τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και τις παλιές ιδέες, καταστάσεις, βιώματα και πεποιθήσεις που σε κρατάνε κολλημένο στο παρελθόν. Μαζί και τη νοσταλγία για τον … θάνατο. Δηλαδή το παρελθόν, το νεκρό βάρος του παρελθόντος που δε ζει πια και δεν έχει πλέον τίποτα να σου προσφέρει αλλά αντίθετα σου στέκει εμπόδιο.
Όσο για το με ποιους θα πας;
Μα με τη ροή!
Τη ζωντανή ροή της ζωής συλλέγοντας το νέκταρ του κάθε Σήμερα…
Καθένας έχει το δικό του ταξίδι. Κι αντί οι εκάστοτε συνθήκες να τον σέρνουν, είναι προσωπική απόφαση να γίνει ένας σύγχρονος αναζητητής μιας ζωής με νόημα λέγοντας το μεγάλο Ναι στην συναρπαστική περιπέτεια της Ύπαρξης.
Πηγή:http://peacefull-mind.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.