Της Στεύης Τσούτση
“Σ’αγαπάω” σου λέει. Κι ανοίγουν οι ουρανοί. Για να διπλοσφραγίσουν αμέσως μετά με μια λέξη που έρχεται να κουμπώσει σε εκείνο το σ’αγαπώ που τόσο περίμενες…
Τέσσερα γράμματα που δεν μπορείς να τα αμφισβητήσεις γιατί διαβάζονται ορθά κι ανάποδα το ίδιο…
Αλλά…
Νιώθεις το αίμα να αδειάζει από το σώμα σου. Στραγγίζει στα πόδια σου κι εσύ πνίγεσαι. Χάνεις τη γη, χάνεις τον κόσμο, χάνεις όλα σου τα όνειρα… Εκείνο το αναθεματισμένο αλλά…
Είσαι καλή αλλά όχι όσο καλή θα ήθελε. Δεν του αρέσουν όλα σου. Τον χαλάνε πράγματα. Και δεν είναι λεπτομέρειες όσο να πεις αυτά που σου αραδιάζει. Δεν είναι μια συνήθεια απλή που μπορείς εύκολα να αποδιώξεις από πάνω σου.
Όσα τον πειράζουν σε σένα είναι η βαθύτερη ουσία σου…Είσαι εσύ.
Δεν κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου. Ξέρεις καλά τις αδυναμίες σου. Όχι τις αχιλλείους πτέρνες σου αλλά όσα αγαπάς, όσα συνθέτουν αυτό που είσαι. Αυτές οι αδυναμίες δεν μπορείς να τις απαρνηθείς. Ή μήπως μπορείς;
Εκείνο το “αλλά” έρχεται να σε διχάσει. Τι μπορείς να κάνεις για χάρη του έρωτά του;
Στο παρελθόν έκανες πολλά. Άλλαξες πολλά, απαρνήθηκες άλλα τόσα, πάντα από φόβο ότι θα χάσεις ότι είχες. Πάντα από φόβο ότι θα χάσεις τον έρωτα. Κι όταν ο έρωτας σε άδειαζε, έμενες εσύ να μην ξέρεις πού να πας και τι να κάνεις… Έμενες δίχως ένα κομμάτι από την ταυτότητά σου.
Και τώρα πάλι τα ίδια; Μα τώρα δεν είσαι μικρή. Τώρα μεγάλωσες, τώρα ξέρεις ποια είσαι, δεν πειραματίζεσαι πια σε νέες φόρμες. Είσαι αυτή που είσαι και τα έχεις καλά με τον καθρέφτη σου.
Και εξωτερικά σε αγαπάς αλλά και εσωτερικά. Όλα ομοιόμορφα δεμένα φωνάζουν το όνομά σου. Είσαι εσύ.
Κι αυτός θέλει κάτι άλλο. Κάτι που δεν είσαι. Θα μπορούσες να γίνεις. Όλα τα μπορεί ο άνθρωπος.
Το θέμα είναι αν θέλεις.
Αξίζει να αλλάξεις κάτι για κάποιον που δεν αγαπά ό,τι είσαι; Που θέλει κάποια άλλη στην ουσία;
Μη γελιέσαι. Δεν αξίζει μάτια μου.
Όμορφο πράγμα ο έρωτας σαν τον ανταμώσεις αλλά να μη θέτει όρους. Να είναι εκείνος κι εσύ. Να είστε ο εαυτός σας κι ο ένας να αγαπάει τις λεπτομέρειες του άλλου. Κι ας τον χαλάνε κάποιες. Θα δέχεται την ιδιαιτερότητά σου. Θα δέχεται αυτό που είσαι. Θα δέχεται εσένα.
Μην αναλώνεσαι στο να πειράξεις ότι με κόπο έφτιαξες πάνω σου τόσα χρόνια. Μπορεί να μην είναι τέλειο αλλά είναι όπως το θέλησες. Είναι αυτό που πάλεψες για να είναι. Αυτό που σμίλεψες, αυτό επέλεξες.
Κι αυτός που θα έρθει, αν θέλει να μείνει, θα αγαπήσει τούτες τις λεπτομέρειες, τέλειες ή ατελείς.
Θα αγαπήσει εσένα όπως κι εσύ θα αγαπήσεις αυτόν.
Τέλειο ή ατελή… Συνειδητοποιήμένο για το τι είναι και τι περιμένει να αγαπήσουν από αυτόν… Όχι τις ατέλειες αλλά τις λεπτομέρειες…
Δίχως “αλλά”…
Πηγή: http://www.diaforetiko.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.