ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ!

Γράφει η Χριστίνα Σεμίδαλις*

Και είπε ο Τζακ Λόντον: "ένα κόκκαλο στον σκύλο δεν είναι φιλανθρωπία. Φιλανθρωπία είναι το κόκκαλο που μοιράζεσαι με τον σκύλο όταν πεινάς όσο και αυτός".

Οι επώνυμοι και πλούσιοι άνθρωποι δίνουν χρηματικά ποσά σε οργανώσεις και ιδρύματα. Αυτό θεωρείται μορφή φιλανθρωπίας. Και εν μέρει είναι. Γιατί κακά τα ψέματα, δίχως ρευστό τίποτα δεν μπορεί να κινηθεί και άρα να υπάρξει.
Βέβαια υπάρχουν και οι ανώνυμοι εκείνοι φιλάνθρωποι, που δεν έχουν χρήματα να επενδύσουν, αλλά επενδύουν σε προσωπική εργασία σε διάφορες οργανώσεις και ιδρύματα. Είναι οι ανώνυμοι ήρωες, οι άνθρωποι με τις χίλιες ψυχές ή με τη μία αλλά τεράστια, που χωράει τον πόνο και τον μοιράζεται. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ταπεινοί και σεμνοί. Δεν διατυμπανίζουν το έργο τους. Καλά καλά δεν τους ξεχωρίζουμε από τους εθελοντές. Είναι εκείνοι οι συνάνθρωποί μας, όπου σκύβουν με ειλικρίνεια και πραγματικό σεβασμό στο πρόβλημα των συναθρώπων μας που υποφέρουν, και που με διάθεση του προσωπικού τους χρόνου, αυτοδεσμεύονται στην προσφορά.

Η φιλανθρωπία έχει να κάνει όχι μονάχα με την συμπάθεια στην ανάγκη, αλλά και με τη δέσμευση. Ο χρόνος, που είναι τόσο πολύτιμος για όλους, δεσμεύεται για την πραγματοποίηση του κοινωφελούς έργου. Και έχει περισσότερη αξία, όταν η συμμετοχή στο έργο αυτό είναι προσωπική. Να μας γνωρίζουν με το μικρό μας όνομα. Να μας περιμένουν. Και να μας ανταποδίδουν την αγάπη που προσφέρουμε με το δικό τους τρόπο.

Σε ανύποπτη στιγμή και κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες, ενδέχεται να βρεθούμε κι εμείς σε ανάγκη. Να περιμένουμε τον φιλάνθρωπο να μας δώσει ένα πιάτο φαί, ένα φάρμακο, ρούχα. Υποστήριξη σε ότι έχουμε ανάγκη. Γι΄ αυτό δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ, ότι όλα είναι προσωρινά. Πως ότι ανεβαίνει, κατεβαίνει. ΄Οτι γυρνά, ξαναγυρνά.

Ο φιλάνθρωπος έχει μεγαλείο ψυχής. Και το μεγαλείο αυτό συνίσταται στο μοίρασμα. Νοιώθει τις ανάγκες του συνανθρώπου και μοιράζεται με αυτόν ότι του περισσεύει. Σε άλλους περισσεύουν τα χρήματα, σε άλλους περισσεύουν τα συναισθήματα, σε κάποιους άλλους τα υλικά αγαθά. Και δίνει. Για να μπορέσει κάποιος να δώσει, σημαίνει πως δεν φοβάται μην του λείψει. Δεν φοβάται μην αδειάσει. Και βέβαια πως έχει περιεχόμενο. Περιεχόμενο από αισθήματα που γίνονται πράξεις. Η πράξη, σε οτιδήποτε σκεπτόμαστε, είναι το αποτύπωμά μας. Στις πράξεις μας φαίνεται το τι ποιότητας άνθρωποι είμαστε. Και οι πράξεις δεν μιλούν, αλλά λένε πολλά.

Μπορούμε να δώσουμε. Η φιλία είναι μία κατάσταση που βρίσκεται κοντά στην φιλανθρωπία. Γιατί με τον φίλο μας μοιραζόμαστε και συναισθήματα και πράγματα. Ευλογημένοι όσοι έχουν έστω και έναν φίλο. Και ο καλός φίλος είναι σε κάποιες περιπτώσεις και ευεργέτης!

*Πολιτικός Επιστήμων