ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ!

Γράφει ο Παναγιώτης Περιβολάρης 

Όταν ο Γκιόργκι Σβαρτς και μετέπειτα Τζορτζ Σόρος ήταν πιτσιρικάς στη μεσοπολεμική Βουδαπέστη, δεν μπορούσε να σκεφτεί δύο πράγματα. Πρώτον, ότι μια μέρα θα γινόταν δισεκατομμυριούχος χάρη στις επιλογές του στον οικονομικό και χρηματιστηριακό χώρο. Και, δεύτερον, ότι θα γινόταν μισητός σε εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο για πολλούς και αντικρουόμενους συχνά λόγους.

Ανάμεσα σε αυτά τα εκατομμύρια των πολεμίων του υπάρχουν και άφθονοι Έλληνες πρόθυμοι να πιστέψουν οτιδήποτε ειπωθεί γι’ αυτόν. Δεν υπάρχει κάτι παράδοξο σε αυτό. Άλλωστε, στη χώρα μας υπήρχε και υπάρχει ουκ ολίγο πλήθος, που ασμένως θα ασπαστεί οποιαδήποτε θεωρία συνωμοσίας κυκλοφορεί για οποιονδήποτε πολλώ δε μάλλον για ένα εβραϊκής καταγωγής επενδυτή, ήτοι για ένα άνθρωπο με δύο ιδιότητες ιδιαίτερα απεχθείς σε αυτό το πλήθος των συμπολιτών μας. Ακόμα χειρότερα, ανάμεσα σε αυτό το πλήθος υπάρχουν συμπολίτες μας, που η κατάρτιση, τα διαβάσματα και οι εν γένει εμπειρίες της ζωής έπρεπε να τους έχουν στρέψει κατά αυτών των θεωριών. Αλλά οι ανθρώπινες ζωές δεν υπακούουν σε κάποιους απαρέγκλιτους κανόνες.

Αυτό το πλήθος επικαλείται ποικίλες πηγές. Υπάρχει πυκνή αρθρογραφία σε βάρος του Τζορτζ Σόρος με πλήθος κατηγοριών σε βάρος του. Αυτή εστιάζει στην εβραϊκή καταγωγή του ως στοιχείο της φαυλότητάς του, στις επενδύσεις του που τις θεωρούν πηγή του κακού, στο κοσμοπολίτικο πνεύμα του και την εντεύθεν δραστηριοποίηση του ιδρύματός του, που για πολύ κόσμο τον καθιστά εχθρό των εθνών, στο φιλελευθερισμό του, στη φροντίδα του για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες – καθότι και ο ίδιος μετανάστης αρχικά στην Αγγλία και αργότερα στις Η.Π.Α. – τις απόψεις του για μια ανοικτή κοινωνία και σε σωρεία άλλων ζητημάτων. Πολλοί επικαλούνται την πολεμική εναντίον του από την κυβέρνηση Όρμπαν αγνοώντας ότι η τελευταία δεν φημίζεται για το δημοκρατικό πνεύμα της, ως, επίσης, ότι βάσισε τις πολλαπλές εκλογικές νίκες της στη δαιμονοποίηση όσων θεωρεί εχθρούς της Ουγγαρίας, ανάμεσά τους και το Σόρος. Άλλοι επικαλούνται τις κακές σχέσεις του Σόρος με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, με το σκεπτικό ότι «δείτε, ούτε οι εβραίοι δεν τον εκτιμούν» αγνοώντας πόσο βλαπτικά έχει λειτουργήσει ο Νετανιάχου για τη χώρα του (και, επιπλέον, πόση ένταση έχουν προκαλέσει στο Ισραήλ οι βολές του Σόρος κατά των πολιτικών του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων). Άλλοι πάλι επικαλούνται το σορτάρισμά του στη βρετανική λίρα στις αρχές του ’90 για να τον βαφτίσουν κερδοσκόπο και ανάλγητο (η περιβόητη «Μαύρη Τετάρτη»).

Το πιο αξιοσημείωτο, όμως, στην περίπτωση του Σόρος είναι, ότι απέναντί του συνωθούνται άνθρωποι, που με πολιτικούς όρους είναι παντελώς ασύμβατοι ήγουν είναι εντελώς εχθρικοί ο ένας προς τον άλλο αλλά, όταν πρόκειται για το πρόσωπό του, συντάσσονται ομοθυμαδόν εναντίον του. Ένα κομμάτι βλέπει στο πρόσωπό του ένα εχθρό της Ευρώπης, ο οποίος προωθεί την κατάργηση των εθνών και των παραδόσεών της και στηρίζει την ισλαμοποίηση και τον εποικισμό της από μουσουλμάνους. Ένα άλλο κομμάτι βλέπει ένα αδίστακτο και διεφθαρμένο κερδοσκόπο, ο οποίος καταστρέφει λαούς με τα κερδοσκοπικά παιχνίδια του. Δεν είναι δύσκολο να γίνουν αντιληπτές οι πολιτικές προτιμήσεις του κάθε κομματιού. Είναι αδιάφορο, επίσης, εάν η συντριπτική πλειοψηφία των εις βάρος του Σόρος θεωριών δεν έχουν καμμία απολύτως βασιμότητα. Γιατί να χαλάσει κανείς ένα ωραίο παραμύθι αναζητώντας τεκμήρια, όταν αυτό το παραμύθι είναι τόσο ελκυστικό και δείχνει ένα ένοχο σε μια εποχή μπερδεμένη, όπου πολύς κόσμος αναζητεί ένα αίτιο της δυσπραγίας του;

Κάπως έτσι, λοιπόν, στο πρόσωπο του Ουγγροαμερικανού συναντιούνται οι πιστοί των θεωριών συνωμοσίας απ’ όλο κυριολεκτικά το πολιτικό φάσμα. Αν, όμως, αυτό είναι επόμενο για το κομμάτι της ακροδεξιάς και της λαϊκής δεξιάς, που ανέκαθεν βασιζόταν σε τέτοιες θεωρίες και μύθους, για να φιλοτεχνήσει το προφίλ του, για το κομμάτι εκείνο της Αριστεράς, η οποία στεκόταν κάποια εποχή απέναντι από τέτοιες δαιμονοποιήσεις, η συμπεριφορά του απέναντι στο Σόρος είναι τουλάχιστον αδιανόητη.

  Παναγιώτης Περιβολάρης

Πηγή: https://www.o-klooun.com/