Δεν ήθελαν ν ακούσουν την αλήθεια...
Κι εσύ την είπες άφοβα μπροστά τους
περήφανος κι αγέρωχος,
δίχως να νοιάζεσαι για την οργή
που προκαλούσαν το λόγια τα
θεόπνευστα...
Ύστερα κοίταξες ψηλά κι είδες
στο πλάι του Πατρός
τον Κύριο περίλαμπρο μέσα
στη δόξα Του...
Κι όταν τους το πες, όρμησαν
πάνω σου σαν άγρια σκυλιά
κι από την πόλη σ έβγαλαν
στο χώμα σέρνοντας σε
κι αφού στα πόδια κάποιου Σαύλου
άφησαν τα ρούχα που τους βάραιναν,
με πέτρες άρχισαν αλύπητα να σε
χτυπούν...
Κι εσύ, πρόβατο άκακο, το όνομα
του Ιησού
είχες στα χείλη μόνο...
Με πληγωμένο πρόσωπο
και χείλη ματωμένα
πάλι το βλέμμα έστρεψες
ψηλά προς τα ουράνια
και φροντίσες σαν το Χριστό
κι εσύ να συγχωρήσεις
τους φονιάδες σου...
"Μην τους μετρήσεις, Κύριε, τούτη την αμαρτία".
Πηγή: sofia-ntrekou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.